Yalnız ebeveyn olmak
 

Neredeyse her iki evlilikten birinde boşanma tecrübesi yaşanıyor. Bir müddet sonra da boşanmış ebeveynler yeniden evlenebiliyor.

Boşanan çiftlerin oluşturduğu yeni aileler bir enkazdan doğuyor da denebilir. Boşanma ya da eşinin ölümü nedeniyle yalnız kalan anne ve babalar bir şekilde birbirlerini bulup yeni bir aile oluşturabiliyor. Bu ikinci evlilik gerçekleşse de gerçekleşmese de bir süre anne veya baba yalnız başına ebeveynlik yapmak durumunda kalabiliyor. İşte bu nazik noktada bir sürü yerden patlak vermek işten bile değil.



İlk başta boşanmış olan eş yeni sorumluluklarını ve her türlü görevi yerine getirme arzusu duyar. Ancak zamanla yaşça büyük olan çocuk üzerinde anne ya da babadan sonra gelen en büyük kişi olma duygusu ile gelen fazla baskıya tepki gösterir ve kontrol mekanizması kendinden başkaları için de devreye girebilir. Yalnız bir anne ya da baba olmak gerçekten çok zor. Bütün bu zorlukları kolayca atlatabilmek için işte birkaç püf noktası:



Başarısızlık duygusunu itiraf etme ve kayıplarla birlikte gelen yeni duyguları açık açık tartışmaya hazır olun. Asıl aileyi kaybetme kızgınlık, inkar, suçluluk, suçlama duygularını ve depresyonu beraberinde getirir. Çözümler için en uygun anahtar da iletişim kurabilmektir. Çocuğunuza karşı daima açık olun. Bahaneler yerine gerçeklerle yüzleşin.

Ailevi gelenekleri yeniden canlandırın. Bir aile olma fikrini en zevkli hale getiren şey birlikte yaşanan özel anlar ve gerçekleştirilen etkinliklerdir. Bir ailede boşanma söz konusu olduğunda yerleşmiş birçok aile geleneği imkansız hale gelir. Çocuğunuzun alıştığı şeylerden kopmaması için çaba gösterin.

Özgür hissetmek yetişkin olmanın birincil özelliğidir. Yine de özgürlük her şeyi bir başına yapmak anlamına gelmez. Sizinle aynı durumda olan başka ebeveynlerle arkadaşlık kurup yeteneklerinizi birleştirebilir ve güçlerinizi paylaşabilirsiniz. Küçük gruplar oluşturarak çocuklarınızı da tanıştırabilir, zor ve güzel günlerinizi paylaşabilirsiniz. Zamanla akrabaları da tanıştırarak ilişkileri genişletebilirsiniz. Ne kadar kalabalık bir aile ortamı olursa çocukların aile bağları ile ilgili duyguları o kadar gelişir.

Rol tanımlarının açık ve net olmaya devam etmesi gerekir. Çocuğunuzun yetişkin duygularına ve sorumluluklarına sahip olmasını beklemeyin. Ebeveynlerin kendi yaşıtları insanlarla dostluk kurup duygularını paylaşmaları daha sağlıklıdır. Çocuğunuzun çocukluğunu yaşamasına izin verin.