| demetcool | 26-10-2008 09:20 PM |
yeni çağ
Biz Burada İnsanı Konuşuyoruz..."
Yeni Çağ´ın önemli savunucularından David Spangler´e göre, Yeni Çağ bir metamorfoz, bir değişim, simgesel olarak ise dünyanın kendisini evrensel zekaya tam anlamıyla açması anlamında ve bu açıklığın metodolojisi sevgi ve olabilirlik anlayışı. Onlara göre hiçbir şeye olamaz, mümkün değil, yapılamaz denmemeli, muhakkak herşeyin bir çıkışı, bir çözümü ve bir sonucu var, önemli olan bu sonucun pozitif olması ve hiçbir bireye zarar vermemesi ya da pozitife dönülebilir zararla yetinilmesi. Bu mümkün mü? Genelde birinin yararı, birilerinin zararına olmuyor mu? Ama gerçek acaba böyle mi? İşte Yeni Çağcılar bu tür şablon gerçeklerdin bir kez daha düşünülmesini istiyorlar. Binlerce insanın ölümü, perişanlığı, yıkımı herkesin de bal gibi bildiği gibi, toplasanız birkaç düzine insanın çıkarları ve politik dogmalarından başka hiçbir nedene dayanmıyor mu? Akla Remarque´nin "Garp Cephesinde Yeni Birşey Yok" u geliyor; Cephede savaşan bir asker şöyle diyordu; "Bizi buraya yollayan devlet adamları, bir meydanda kendi aralarında güreşip kozlarını paylaşsalar olmazmıydı?" Değil mi ya? Şu gözü kanlı Sırp liderleri ile avanesi, Bosnalı liderlerle bilek bükmecesine otursalar veya tavla, satranç oynayıp kozlarını paylaşssalar, ne olurdu? Mesela bizim başbakanımız, Apo´yu satrançta muhakkak mat ederdi. Amaç yenmek değil mi? İlle de öldürmek, parçalamak, gözünü kan bürümüş insanlar yaratmak mı gerekiyor? Hayal bu ya! İşte Yeni Çağ yaklaşımı insana bunları ister istemez düşündürüyor. Yeni Çağ taraftarları evrenin ebedi yasalarına inanıyorlar, düşüncede ve kalpte bu yasalarla buluşmayı amaçlıyorlar. Jacop Needleman önemli bir Yeni Çağ uzmanı, 1984´de yayınladığı "Yeni İnançlar" adlı kitabında, bireyin kendini çok tanımasının ilke olması gerektiğini belirtirken, kendini doğru ve yanlışlarıyla anlamış ve çevresine verdiği zararı objektif olarak idrak etmiş olan birey, toplumu da her kesimi ve boyutuyla algılayacak ve bütünleşecektir, diyor ve ekliyor;"..eski veya yeni, geçmiş, an veya gelecek asla bir klasmana, ayrıma tabii tutulmamalıdır, düşüncede veya duyguda, psikolojik veya ruhsal ve de hatta dinsel, bunların hepsi bir bütündür.. biz burada, İnsanı konuşuyoruz, beraberinde de İnsanlık olayını, isteklerimiz yeni gibi görünüyorsa da, hiç de öyle değil, bunlar ebedi yasalardır ve hep vardılar..
| 