| mavilikler | 29-04-2011 11:29 PM | YALNIZLIK Yalnızlığı seviyorum. Ama iyi bir dost olmadığını da biliyorum. Çürütüyor içimi... Hiçbir şey beklemiyor benden. O köşede oturmamı istiyor sadece. Görmeden, duymadan beklememi, ne olduğuu bilmediğim bir şeyleri... O kadar çok bekleyince, her şey anlamından sıyrılıyor sanki. Önceden çok önemli görünen şeyler zamanın içinde evrilip çevrilince çok başka bir görünüme bürünüyor. Sanki o köşeden kalkıp da rahatını bozmaya değecek tek bir şey yokmuş gibi gösteriyor insana yalnızlık. Tek bir dostun olmadığı koca bir çöle mahkum ediyor seni. |