Fikir değiştirmek
 

Sanırım herkes fikrini değiştirir.





Belki de sık sık.





Örneğin alış verişte markalar arasında seçim yaparken böyle olabilir.





Ama benim anlatacağım bunlar değil.





Temel fikirlerimizi değiştirmekten söz edeceğim.





Çocukluğumuzdan başlamak istiyorum.





Elbette ben de küçükken çevremin etkisinde idim.





Ne gösterdilerse onu öğreniyordum.





Özellikle o dönemlerde fikir neyse duygu da odur.











Benim yetişme çağımda televizyon yoktu.





Herkes gibi sinemaya gitmeyi ve western filmlerini seyretmeyi severdim.





Kızılderililer beyazları zor duruma düşürünce onlara kızardım.





Yerliler yabani yaratıklardı.Acımasızca insan öldürürlerdi.





Vahşi çığlıklar atarlar ,deri yüzerlerdi.





Sürekli olarak çiftliklere ve kafilelere saldırdıklarını görüyorduk.





Bu tip baskınlarda beyazlara bir şey olacak diye ödüm kopardı.





Tehlikenin boyutları arttıkça heyecandan yerimde duramazdım.





Cephane tükenmekte,umutlar azalmaktadır.





İyi insanlar artık ecelleri ile burun burunadır.











Derken yardımcı kuvvetler gelir,kızılderilileri öldürürlerdi.





Ben de:





--Oh olsun size pis vahşiler !





Der ve beyazları alkışlardım.





Bu arada büyükler, alkışa benden önce başlamış olurlardı.





Büyükler derken annem ve babamı kastetmiyorum.





Her iki rahmetli de elbette bana böyle şeyler öğretmemişti.





Sonra kitaplar okudukça birşeyler sezinledim.





Aklı başında büyükler de bazı gerçekleri söylüyorlardı.











Durum filmlerde anlatıldığı gibi değildi.





Vahşi olmanın ölçüsü ne idi?





Yaşam mücadelesi verenler ve kendi alanlarını koruyanlar hangisi idi?





Kim kimin toprağına göz dikmişti?





Sonra fikrimi değiştirdim.





Asıl vahşi,beyaz adamlardı..