Azla mutluluk olur mu?
 

Benjamin Franklin'in bir sözü dikkatimi çekmişti: Azla mutluluk, çokla didişmekten iyidir.



Sizce bu doğru mu? Yani bir Güneş'in doğuşunu izlemek, bir çiçek yetiştirmek, kırmızı bir Ferrari arabasına sahip olmaktan daha mı mutlu eder insanı?



Sizce bu söz, insanı tembelliğe, hareketsizliğe, umursamazlığa, ve eninde sonunda çaresizliğe sürüklemez mi?