Reseptör Çeşitlerinden İlki - Hücre İçi Reseptörler
 

- Hücre İçi Reseptörleri :



Bir hormon ya da nörotransmitter madde gibi kimyasal sinyallerin hücrede biyolojik etki oluşturmasının iki yolu mevcuttur. Bu sinyal iletiminin ilk yolunda steroid hormonlar, vitamin D, retinoic asit ve tiroksin gibi hücre zarını çok rahat geçebilen moleküller, hücre sitozolündeki ya da diğer DNAdaki hücre içi reseptörlere bağlanarak etki gösterirler. Bahsettiğim gibi, bu maddelerin hücre içi özgün reseptörlerine ulaşabilmeleri için lipid tabakasını rahatlıkla geçebilecek yapıda olmaları gerekmektedir. Bu tür hücre içi reseptörlere ihtiyaç duyan birincil sinyal moleküllerinin ömrü genellikle uzundur; çünkü örnek vermek gerekirse DNAdaki bir reseptöre bağlanıp bu reseptör ile DNAnın belli bir bölgesinde kodlanmış olan protein sentezini artırmayı amaçlayan bir ajanın ömrü uzun olmalıdır; proteinin sentezlenmesi için gereken mRNAnın sentezi, ardından bu RNA molekülünün splice edilmesi (gereksiz, kodlanmayacak olan bölümlerinin çıkarılması, olgun mRNA haline getirilmesi) ve daha sonra sitoplazmaya geçerek, burada ribozomlarda proteinin sentezlenmesi uzun süren işlemlerdir. Bu ömür uzunluğu, mRNAnın yarı ömrüne bağlıdır çoğu zaman. Aşağıdaki şekil benim çizimim. Ayıptır söylemesi SAATLERİMİ ALDI. Neyse sizin için günlerce de olsa uğraşırdım yeter ki ilgilenin; anlaşılmayan bir yer olursa direk sorabilirsiniz.



Resmin tamamını görmek için üzerine tıklayıveriniz bir zahmet!