UYUM BOZUKLUKLARI
 

Stresli yaşam olaylarına tepki

olarak duygusal veya davranışsal semptomlar gelişebilir.

İlgili semptom ve davranışlar stres etkeninin başlangıcından

itibaren üç ay içinde ortaya çıkar ve klinik olarak;







(1) Stres etkeniyle karşı karşıya kalındığında beklenenin

üstünde belirgin sıkıntı ve,







(2) Sosyal, mesleki veya eğitimle ilgili işlevsellikte

önemli bozulma belirlenirse, uyum bozukluğu tanısı

konmalıdır.







Uyum bozukluğu tıbbi ve cerrahi sorunları nedeniyle

hastaneye yatırılan hastalara en sık konan psikiyatrik

tanılardan biridir. Bu bozukluk herhangi bir yaşta ortaya

çıkabilirse de en sık ergenlerde tanı konur.







Kadınların erkeklere oranı yaklaşık 2ye 1dir. Bekâr

kadınların genellikle daha fazla risk altında olduğu ileri

sürülür. Her iki cinsiyetteki ergenlerde, en sık başlatıcı

stres tipleri okul sorunları, evlatlıktan ret, anne babanın

boşanması ve madde kötüye kullanımıdır. Erişkinlerde en sık

başlatıcı stresler; evlilik sorunları, boşanma, yeni bir

ortama taşınma ve mali sorunlardır.







Stres etkeni devam ederse, bozukluk kronikleşebilir.

Komplike olmayan yasta, geçici sosyal ve mesleki işlev

bozukluğu sıklıkla görülmesine rağmen, kişinin işlev

bozukluğu sevilen birisinin kaybına karşı gelişen tepkide

beklenen sınırları içinde kalır ve bu nedenle uyum bozukluğu

olarak değerlendirilmez.







Posttravmatik Stres Bozukluğu; semptomlar normal insanın

dayanabileceğinin ötesinde psikolojik olarak travmatize eden

olay veya olaylar sonrası gelişir. Yani, bu tip bir sendrom

oluşturan stres etkenlerinin bunu normal bir insanda yapması

beklenir. Stres etkenleri tecavüz veya saldırı gibi grup

halindeyken yaşanır veya grup içinde (askeri birlik) maruz

kalınabilir.







Uyum bozukluğunun prognozu genellikle uygun tedavi ile

iyidir. Çoğu hastalar önceki işlev düzeylerine 3 ay içinde

dönerler. Ergenlerin iyileşmesi için genellikle

erişkinlerden daha uzun zaman alır.





Kaynak: HamileBilgi