ETKİLİ KONUŞURSANIZ ETKİLENİRSİNİZ
 

Dinleyici(ler) bir sunuşun etkisini ölçen en önemli ölçektir. Bu nedenle

bir konuşmacı mutlaka dinleyicisine göre hazırlanmalıdır.

Dinleyicinin kim olduğu, beklentisi, anlatılan konuyla ilgili bilgi düzeyi,

eğitim düzeyi ve konumu önemlidir. Hatta bazı sunuşlara

hazırlanmadan önce, dinleyici kitlesinin cinsiyetini bile bilmek gerekir.

Bunun nedeni, dinleyiciye göre hazırlanabilmek, ona göre örnekler

veya alıntılar kullanabilmek içindir.

Dinleyicinin KİM olduğunu bilmenin yanı sıra, anlatılacak olan

konunun da dinleyicilere göre sınıflandırılması ve süzgeçten

geçirilmesi gerekir.Konuşmacı aşağıdaki unsurları göz önüne

almalıdır. Bu dinleyici neleri "Mutlaka Bilmeli"? Bu dinleyicinin neleri

"Bilmesi Yararlı"? Bu dinleyiciye neler "Zaman Kalırsa" anlatılmalı?


Duygu-Ses-Vücut birlikteliği

Hiçbir şey asık suratlı bir konuşmacıdan daha tehlikeli olamaz. Bir

konuşmacının göz-kulak-yürek üçlüsüne uyabilmesi için enerjisini

kendisini dinleyenlere geçirebilmesi gerekir. İspanyollar şöyle

söylüyor; "gülümseyen bir yüz, bir kalbin kapısını herhangi bir

anahtarın bir kapıyı açmasından daha çabuk açar".Bunu

gösterebilmenin yolu güleryüzlü olmak ve gerginliği üzerinden

atabilmektir.Bu doğal olarak ses enerjisinin de dinleyicilere olumlu

anlamda yansımasını sağlar.

Bu anlamda vücudun rahatlığı da son derece önemlidir.Zira,vücuttaki

enerji sıkıştırıldığı zaman konuşmacı istem dışı hareketler yapmaya

başlar. Vücut dilinde dikkat edilmesi gereken unsurlar şunlardır;

Konuşmacının iletişim şekli

Konuşma yapmak için bir grubun karşısına geçildiğinde heyecan

duygusu insanın tüm vücudunu kaplar. Adrenalin seviyesi yükselir,

eller veya koltuk altları terler, ağız kuruluğu başlar, ses titremeleri

oluşur....liste böyle devam eder. Konuşma sırasında heyecanlanmak

son derece doğaldır. Ancak heyecanı yakıt olarak kullanmak gerekir.

Heyecan kontrolü konuşmacının tarzını da ortaya koyar. Heyecanı

kontrol edebilmek için; Kafaca hazır olmak, derin nefes almak ve

hazırlık yapmak önemlidir. Tüm bunları kontrol ederken, dinleyici ile

interaktif bir ilişki içine girebilmek ve esnek bir tavırla dinleyicileri

yönlendirebilmek ise konuşmacının tarzının etkisini ortaya koyar.


Konuşmanın Planı, Ana Mesaj ve Bağlantılar

Konuşmanın içeriği ne olursa olsun, bu içeriğin anlaşılır ve açık bir

mantık sırası içinde aktarılması gerekir.

Konuşma planı; Açılış - Ana Gövde - Kapanış şeklinde olmalıdır.

Açılış ve kapanışlar her zaman en çok akılda kalan bölümlerdir.Bu

nedenle bu bölümlerin dikkat çekecek şekilde yapılması hem

konuşmacının işini kolaylaştırır hem de dinleyicilerin konuya çabuk

adapte olmasını sağlar.

Bunların içinde Ana Mesajın yeri çok önemlidir. Ana mesaj, bir

konuşmadan çıkarılması gereken ana fikir değildir. Tam tersine,

dinleyiciler konuşmanın içinde ana mesajı mutlaka duymalıdır.Yani

açık, net, anlaşılır ve duyulabilir olmalıdır. Ana mesajın formülü

şöyledir;

Konuşmacının AMACI + Dinleyiciye YARARI = ANA MESAJ

İçeriğin Aktarılış Şekli

Bu basamakta dikkat edilmesi gereken ise mesajın AKTARILIŞ

şeklidir.Bir konuşmacı konuştuğu dili ve sesini olabildiğince güçlü ve

etkili kullanmak durumundadır.

Sesin kullanımı: Konuşmacı ses enerjisini tüm katılımcılara

duyurabilecek şekilde kullanmalıdır.Çok düşük bir ses tonuyla veya

çok bağırarak konuşmak rahatsızlık verir.

Cümle yapıları: Çok uzun cümleler kurmak her zaman tehlikelidir.

Yazı dilinde olabilir ancak konuşma dilinde kısa cümleler daha çok

akılda kalır.Sözcüklerin çeşitlendirilmesi yani kelime hazinesinin

geliştirilmesi için okumak gerekir. Cümle kullanımlarında daha dinamik

zamanları yani "şimdiki zaman ve geniş zaman" ı kullanmakta yarar

vardır.

Tonlama/ vurgulama: Her seferinde aynı duygu ile söylenen

cümleler bir süre sonra kulağa monoton gelmeye başlar.Sesteki iniş ve

çıkışları kullanarak entonasyonu yakalamak gerekir.

Konuşma hızı: Çok hızlı konuşan konuşmacı karşısındakileri cümle

bombardımanına tutar. Dinleyicilere algılama anı verilmezse mesaj

aktarılamaz.

Artikülasyon: Sözcüklerin ağız içinde doğru yerlere değerek, anlaşılır

bir şekilde ağızdan çıkarılması (boğumlama). Konuşmacı konuşurken

ne dediği anlaşılmıyorsa izleyiciler konsantrasyonlarını toparlayamaz

ve konuşmadan uzaklaşırlar.