![]() |
affedebilmek Affetmek gerçekten kolay değildir.ama başardığınız zaman da inanın o kadar hafifleriniz ki,siz bile kendinize inanamazsınız..Affetmek için öncelikle bunu gerçekten ve yürekten istemeniz lazım.İstek ilk adımdır ve devamının gelmesi için gereklidir.. 1.Gerçekten ............(affetmek istediğiniz kişinin adı) affetmek istiyorum.diyerek başlayın. 2. Sonra onun karşınızda oturduğunu hayal edin. 3.Ona 'seni çok seviyorum ve yaşadığımız,incindiğimiz ,aramızda geçen her şeyi kabul ediyorum ve bana yaşattığın herşey için seni affediyorum ' deyin yüzüne,gözlerine bakarak.... 4.Sonra onunla geçirdiğiniz güzel anları hayal edin ve o anları iyice yaşayın...yüzünüzde tebessüm oluşana dek... 5. onun çocuk olduğu anı imgeleyin(hayal edin) ,nasıl koştuğunu,oyuncaklarıyla oynadığını,nasıl bir çocukluk yaşadığını,hayal edin ve yaşayın... 6. ne kadar masum olduğunu görün .. 7.onunda bir zamanlar çozuk olduğunu,hataları olabileceğini,büyüklerinden öğrendiği herşeyle buralara kadar geldiğini düşünün.. 8.o da bir insan ve hata yapabilir.. 9. onunda yüreğinde iyilik yatar ve o da sevilmeye değer bir insandır. 10. ve şimdi tekrar onu karşınızda görün ,haya edin.. ve tekrar ona ismi ile hitap edin onu affettiğinizi ve tüm kötü anıları ile onu özgür bıraktığınızısöyleyin. 11.şimdi de bir aynanın karşısına geçip,kendinize bakın.gözlerinizin içine ..ve kendinizide affedin.. tüm bu yaşananları artık kabul ettiğinizi ve kendinizi affettiğinizi söyleyin...ve kendinizi de artık özgür bırakın.. ve artık özgür,huzur dolu ve mutlusunuz...artık affettiğiniz o insanı her gördüğünüzde veya düşündüğünüzde onunla birlikte olan iyi anılarınızı düşünün..onun da içinde iyilik olduğunuı,onun iyi niyetli olduğunu düşünün ve ona hep gülümseyin...O0O0 Elçin Bİtta Taşaner |
Cevap: affedebilmek Geçmişte yaşanan üzüntüleri devam ettirdiğimizde, bundan yine bizler acı çekeriz. Derler ya “zaman en iyi ilaçtır” diye. Geçmişte size yaşatılan bir üzüntüyü, sürekli canlı tutmaya çalışmak, sizi üzmekten başka bir şey getirmez. Ayrıca bu üzüntüyü yaşatan insana karşı içinizdeki kin tazeliğini korur. Affetmek bir erdemdir. Bu duyguyu terk edersek, yerine nefret, kin, intikam gibi kötü duygular geçer. Paylaşım için teşekkürler. |
Cevap: affedebilmek çok doğru ama kaçıncı affedişim artık bu.Görüşmeme kararı aldım dün iki gündürde aramalarına cevap vermiyorum.Affetmek istemiyorum çünkü yine aynı hataları yapacak korkusu taşıyorum. |
Cevap: affedebilmek hic bir hata affedilemez bir hata olamaz.. bence affet bagisla |
Cevap: affedebilmek Bence affetmek kendi iç huzurumuz için önemlidir,önce kendinizde herşey başlar ve sizden her tarafa,her kişiye dağılır... affedin arkadaşlar...ve özgür bırakın ,kendinizi,ruhunuzu,kızgınlıklarınızı öfkenizi... sizi hasta ederler... şifalanmak için affetmek lazım.. hayatımızdaki tüm blokeler hep bu affedememezliklerden oluyor... başarabilirsiniz... y789 |
Cevap: affedebilmek çok etkili bir uygulama olacağına inanıyorum,çok teşekkürler:) |
Cevap: affedebilmek Alıntı:
|
Cevap: affedebilmek Ben affettim. Zor oldu ama meditasyonlar sağolsun. Hafifledim epey. |
Cevap: affedebilmek Ben hep affediyorum. İçimden gelmesede dilimle yapıyorum. Yapan yine aynısını yapıyor yine affediyorum bu hep tekerür ediyor nedenseutananadam |
Cevap: affedebilmek |
Cevap: affedebilmek affettim. kendimi bir kuş gibi hafif ve özğür hissediyorum.. muhteşem bir duygu bu.. paylaşım için teşekkür ederim...ttli3 |
Cevap: affedebilmek güzel paylaşım teşekkrler |
Cevap: affedebilmek Alıntı:
Egere affettiginde hala ayni seylerle karsilasiyorsan birak gitsin... |
Cevap: affedebilmek Ben bu yaziyi cok begeniyorum , sevgiyle paylasiyorum... Bir lise öğretmeni bir gün derste öğrencilerine bir teklifte bulunur: -”Bir hayat deneyimine katılmak ister misiniz?” Öğrenciler çok sevdikleri hocalarının bu teklifini tereddütsüz kabul ederler. -”O zaman, bundan sonra ne dersem yapacağınıza da söz verin” Öğrenciler bunu da yaparlar. -”simdi yarın ki, ödevinize hazır olun. Yarın hepiniz birer plastik torba ve beser kilo patates getireceksiniz!” Öğrenciler, bu isten pek bir şey anlamamışlardır. Ama ertesi sabah hepsinin sıralarını üzerinde patatesler ve torbalar hazırdır. Kendisine meraklı gözlerle bakan öğrencilerine söyle der öğretmen: -”simdi, bugüne dek affetmeyi reddettiğiniz her kişi için bir patates alın, o kişinin adını o patatesin üzerine yazıp torbanın içine koyun.” Bazı öğrenciler torbalarına üçer-beser tane patates koyarken, bazılarının torbası neredeyse ağzına kadar dolmuştur. Öğretmen, kendisine “Peki simdi ne olacak?” der gibi bakan öğrencilerine ikinci açıklamasını yapar: -”Bir hafta boyunca nereye giderseniz gidin, bu torbaları yanınızda taşıyacaksınız. Yattığınız yatakta, bindiğiniz otobüste, okuldayken sıranızın üstünde? hep yanınızda olacaklar.” Aradan bir hafta geçmiştir. Hocaları sınıfa girer girmez, denileni yapmış olan öğrenciler şikayete başlarlar: -”Hocam, bu kadar ağır torbayı her yere taşımak çok zor.” -”Hocam, patatesler kokmaya başladı. Vallahi, insanlar tuhaf bakıyorlar bana artık.” -”Hem sıkıldık, hem yorulduk?” Öğretmen gülümseyerek öğrencilerine su dersi verir: -”Görüyorsunuz ki, affetmeyerek kendimizi cezalandırıyoruz. Kendimizi ruhumuzda ağır yükler taşımaya mahkûm ediyoruz. Affetmeyi karsımızdaki kişiye bir ihsan olarak düşünüyoruz, hâlbuki affetmek en basta kendimize yaptığımız bir iyiliktir. -KUANTUM YASAM - |
WEZ Format +3. Şuan Saat: 01:37 AM. |
Powered by vBulletin® Version 3.8.8
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.