|
Yaşayan Ölüydüm...Ta ki 2012 ye kadar ... Selam değerli üyeler hepinize merhabalar lise 3 e başlayacağım.Erkeğim.Lise 1 de çeşit çeşit sorunlarım vardı.Utangaçtım çekingendim kimseyle konusmazdım sınıfta hiç konusmadan otururdum hiç arkadaşım yoktu ailemden akrabalarımdan bile konusurken utanırdım cekinirdim.Taa kiii Lise 2 ye başlayana kadar :D Lise 2 de hayatımın %80 i değişti.Yeni bir sınıfa dağılmıştım ve burdaki arkadaşlar '' Hababam Sınıfı '' nı aratmıyor.2 senem daha buyuk ıhtımal bunlarla geçecek.Bu yıl utangaçlık sorunumun %95 ini aşmış duruma geldim.Çünkü bu yenı arkadaslar sürekli benle ugrasıyordu.Derslerde falan hocaya beni şikayet ediyorlar benimle dalga geçiyolar bana vuruyolardı.Ben 2-3 ay boyunca sessiz sessiz bunlara göz yumdum ezildim.Ama daha sonraları sınıf çok çok konusan arkadaşlarımla dövüşen (şakacı şşekilde :) ) biri oldum cıktım.Çok haylaz biri oldumda denebilir.Ama arkadaslarımın bana yaptıklarındanda rahatsızım.Mesela bana kağıt atıyolar derste bende onlara karşılık olarak atıyorum hoca geliyo beni görüyo bana kızıyo sonra bunlar kahkahalar atıyolar tabi.Bide sınıfın dayak yiyen insanıyım.Sınıftakilerden bazıları benım yanıma gelip '' çok sıkıldım napsak seni mi dövsek '' falan diyor.Bunlar canımı sıkıyor tabi ama en azından geçen senekı gibi değilim.Derslerde hoca bana söz verdiğinde artık hiç çekinmeden konusuyorum espriler yapıyorum.Okulun satranc,masa tenisi ve futbol turnuvalarına katıldım.Arkadaşlarımla beraber maç izlemeye giden , playstation oynamaya giden , sinemaya pikniklere denize giden biri oldum.Bu saydıklarımın hiçbirini geçen sene yapmadım yapamadım.Ama bu sene onların bu denli kötü davranısları benim içimdeki ezik olmama duygusunu güçlendirdi.Artık dostlarım arkadaslarım var.Beni arayıp soran hem şakacı hemde sosyal hemde hareketli arkadaşlarım var.Beraber konserlere bile gittik.Şimdi yeni bir özel okul acılmış.Annemler beni illa oraya yollamak istiyorlar ama ben bi yandan bu okulumdn ayrılmak istemiyorum.Bi yandanda istiyorum.Çünkü bu okuldaki arkadaşlarımın beni eğlence kaynagı olarak gördüklerini düşünüyorum.Halısahada bile benimle ugrasıp duruyolar.Ama gittikleri yerlerede çagırıyorlar beni.'' Seni dövmek için çagırdık '' falan diyolar ama olsun gittiğimiz yerlerde ben konusurken falan güzelce dinliyolar beni ciddiye alıyolar.Yani anlayacağınız ben şimdi bu okuldan gitsem mii gitmesem mi daha iyi olur ? Annemler özel okulda daha sıkı ders işlenceğini söyluyorlar.Bizim okul çok gevşek bir okul.Öğretmenlerin çok ilgisiz oldugu bir okul.Sizce ne yapmalıyım önerilerinizi bekliyorum saygılar. .. |
Cevap: Yaşayan Ölüydüm...Ta ki 2012 ye kadar ... Arkadaşlarınla ilginç bir iletişim tarzınız var. Bir şekilde sorunu aşmışsın. Sosyalleşme adına iyi şeyler yapmışsın. İçinde bulunduğunuz yaş ve enerji fazlasından kaynaklandığını düşünsem de bu dövüşme mevzularının çok da sağlıklı bulmadığımı belirtmeliyim. Artık insan ilişkilerinde belli bir noktadasın ve bu durumda yeni ve sağlıklı iletişim kurmana çok da bir engel kalmamış. Yeni bir çevrede yeni arkadaşlar edinmek senin için çok daha güzel dostlukların başlangıcı olabilir. Eski arkadaşlarınla da istersen görüşmeye devam edersin. Seni eğlence kaynağı görmelerinden çok önemli olan senin onlarlayken eğlenip eğlenmediğin. Yoksa mecburiyetten de arkadaşlık yapan insanlar gördüm. Sırf daha iyileri çevresinde yok diye. Ama madem elinde daha iyi bir eğitim imkanı var bu senin tüm hayatını etkileyecebileceğinden oraya gitmeyi ciddi ciddi düşün derdim. Özellikle de üniversite eğitiminin hayalini kuruyorsan bu senin için avantaj olacaktır. |
Cevap: Yaşayan Ölüydüm...Ta ki 2012 ye kadar ... haklsınız ama ben farklı bi ortama girince donup kalıyorum bu okuluma alışmam bile 1 sene sürdü. |
Cevap: Yaşayan Ölüydüm...Ta ki 2012 ye kadar ... Daha önceleri böyle olması yine böyle olacağı anlamına gelmez. İnanın bana ben de eskiden yeni girdiğim ortamlarda çok fazla çekingen olurdum. Şimdi ise gitmeden önce nasıl olmak istediğimi hayal ediyorum ve öyle de davranıyorum. Misal dershane ortamında gayet iyiydim ve fazlasıyla kendime güvenliydim. Hatta o kadar ki bir çok sefer etrafımdakilerden öyle olduğuma dair geri dönüt aldım. Evet bazen panik olup stresi hissettiğim anlar da olmuştur. Önemli olan kafamda benim bunları aşmak için niyetli olmamdı. Değiştiğin açık sevgili milan yeni ortamlara girip daha kısa sürede uyum sağlamaya çalışmalısınız. Şimdi yapmanız gerekenin bu olduğuna yürekten inanıyorum. |
Cevap: Yaşayan Ölüydüm...Ta ki 2012 ye kadar ... bence ailenin önerdiği yeni okula git derim :) böylece daha çok çevren gelişmiş olucak en önemliside derslerinde yüksek puanlar getirirsn gitmeyi düşündüğün özel okulda içinde bulunduğun toplumun değil sen kendin sayende açık sözlü kendine güvenen sosyal biri olduğunu kanıtlamış olucaksın eski arkadaslarınla görüşmemen içinde hiç bir sebep yok ;) |
Cevap: Yaşayan Ölüydüm...Ta ki 2012 ye kadar ... slm . milan bence kalbinin sesini dinle one diyorsa doğrudur bi yerde kenidini mutlu hissetmiosan kendini zorlama zorladıkca mutsuzluğun artar birazcık akısına bırakamak gerek okumak isitiyorsan özel okula git gelişmek isityorsan gitmelisin gideceğin yerde yeni insanlar yeni hocalar olacak bu seni heycanlandırmıyormu.ayrıca hep genç kalmassın yasadıklarından ders almalısın kendini geliştirmelisin ;ne olursa olsun yasamaya mecbursun;art56art56 |
Cevap: Yaşayan Ölüydüm...Ta ki 2012 ye kadar ... ibrahimoviç gitti daha nasıl sosyal olacaksın :D |
| WEZ Format +3. Şuan Saat: 11:01 PM. |
Powered by vBulletin® Version 3.8.8
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.