ILK CINSEL ILISKI
 

ILK CINSEL ILISKI





ILK CINSEL ILISKI







Türkiye'de , cinsel yasamla ilgili bilimsel arastirma ve anket çalismalari yeterince yapilmadigi için, ilk gençlikte cinsel iliski düzeyi ve yogunlugu hakkinda güvenilir bilgiler yoktur. Ancak 1960'larin ortalarinda Ingiltere'de yapilan bir arastirmanin sonuçlarina göre, 18-19 yas grubundaki kizlarin yaklasik yüzde 25'inin cinsel birlesme deneyini yasadigi bilinmektedir. Oysa Kinsey'in l950'lerin basinda yaptigi arastirmada, bu yüzde 25 oranina ancak 20-2l yas grubundaki kizlarda ulasilmaktaydi. Buna göre, aradan geçen 15 yil içinde gittikçe daha küçük yastaki genç kizlarin cinsel iliskiye girdigi sonucuna varmak yanlis olmayacakti. Ayni sekilde, 1960'lardan günümüze kadar geçen sürede cinsel birlesme yasinin giderek daha da küçüldügü söylenebilir. Ingiltere için geçerli olan bu gözlemler, diger Bati ülkeleri için de geçerlidir.

ülkemizde durum biraz daha farklidir: kirsal kesimlerde evlilikler zaten oldukça küçük yaslarda olmaktadir. Ancak bu, bir cinsel özgürlesme belirtisi olarak görülemez. Tam tersine, çok genç yastaki kizlar çogunlukla kendi onaylari alinmadan evlenmeye zorlanmaktadir. Buna karsilik, kentlerde evlilikler genellikle 20 yasindan sonra oldugu için Bati'da elde edilmis istatistiklerle bir karsilastirma yapma olanagi bulunabilir. Saglam, bilimsel veriler bulunmamasina ragmen Türkiye'de genç kizlar için evlilik öncesi cinsel birlesme oraninin bir yirmi yil öncesine göre hayli arttigina inanilabilir. Bu, cinsel özgürlesme atmosferinin bir sonucu oldugu kadar, evlilik yasinin yükselmesine de baglidir. önemli bir etken de, dogum kontrol yöntemlerinin gelismesidir. Genç erkekler içinse böyle bir sorun zaten yoktur: onlar, lise çagindan baslayarak, cinsel iliskide bulunmaya, bunun için genelevlere gitmeye tesvik edilmektedir.

Ortaya attigi görüslerle tartismalara yol açan Ingiliz egitimcisi A.S. Neill, kendi okulundaki ögrencilere dogum kontrol araçlari saglanmamasinin tek nedeninin yasalarin böyle birseye izin vermemesi oldugunu söylemistir. Neill'e göre, çocuklara cinsel yönleriyle ilgili bir utanç duygusu asilanmasinin ve arzu ettikleri zaman cinsel faaliyette bulunmalarina olanak verilmemesinin sonucunda, ortaya eksik ve mutsuz yetiskinler çikmaktadir.

Buna karsilik, Neill'i elestiren baska egitimciler de, fiziksel gelisme ile ruhsal ve zihinsel gelismenin iki farkli olgu oldugunu ileri sürmektedir. Bunlara göre, çocuklara seksle ilgili bir suçluluk ve utanç duygusu asilanmasi elbette yanlistir ama, erken yasta cinsel faaliyete geçmeye tesvik edilmeleri de dogru degildir.

Kuskusuz, bir insanin cinsel yasamina belli bir zihinsel olgunluk düzeyinde baslamasi, daha sonra cinselligin bedensel ve ruhsal yönlerini daha iyi bütünlestirmesine yardim edecektir. Ama sorun, bu olgunluk düzeyinin nasil saptanacagidir . üstelik, cinsel deneyin kendisi de kisinin olgunlasmasina katkida bulunur. Yine de, olgunlugun bir ölçütünün kisinin cinsel esine karsi tutumu oldugunu kabul edebiliriz: eger genç kiz ya da erkek, karsisindaki kisiyi sevebiliyor, ona deger veriyor, onun kaygi ve sevinçlerini paylasabiliyorsa, ve en önemlisi, iliskisinin sorumlulugunu üstlenebiliyorsa o zaman cinsel yasamin agirligini da kaldirabilecek demektir.

Bugünün anne ve babalari, çocuklarinin cinsel deneylerini yasaklayarak önüne geçilmez bir gelisimi durdurmaya çalismak yerine, kurduklari iliskilerde karsilikli sevgi, sefkat ve sorumluluk gibi seylere dikkat etmeyi ögretmelidirler. Cinsel yönlerinin görmezden gelindigi ya da bastirildigi bir ortamda yasayan gençlerin ilk cinsel deneyleri, çogu zaman olumsuz kosullarda ve tatsiz bir biçimde gerçeklesir. Buna karsilik cinsellikleri herhangi bir dis müdahaleden uzak, dogal bir biçimde gelismis kisiler ilk iliskilerine de rahat ve güvenle girerler.



[b]