KILAVUZ
 

Soğuk bir kış sabahı sahilde bulunan küçük bir koydan bir balıkçı filosu denize açıldı. Öğleden sonra büyük bir fırtına koptu ve gece olduğunda balıkçı teknelerinden hiçbirisi limana dönememişti.Bütün gece boyunca eşler, anneler, çocuklar ve sevgililer ellerini oğuşturup, kaybolan sevdiklerini kurtarması için Tanrıya yakararak rüzgara açık kıyıda bir aşağı bir yukarı dolandılar.Bu berbat durumda, bir de kulübelerden birinde yangın çıktı, erkekler olmadığı için yangını söndürüp kulübeyi kurtarmak mümkün olmadı.Ancak gün ışıdığında, herkesin sevinçle gördüğü gibi balıkçı teknelerinin tümü de sağlam olarak limana döndü.Fakat, sahilde ümitsiz bir kişi vardı. Bu kişi yangında evi kül olan adamın eşiydi.Kocası karaya çıkarken kadın şöyle bağırıyordu:-Aman Allahım, mahvolduk! Evimiz, içindeki her şeyle birlikte yangında kül oldu!Kadının kocası ise, kadını şaşırtan şu sözleri haykırdı:"O yangını verene şükürler olsun! Yanan kulübemizin ışığı sayesinde bütün tekneler yolunu buldu ve sâlimen limana döndük."

Kaynak: Hekimce