ZAVALLILAR
 

Zevk peşinde koşarken acılara saplandılar. Servet peşinde koşarken sahip olduklarını, sahip olduklarının yanında hep yoksulluk gibi gördüler ve malları gözlerini doyuramadı. Yoksulluk korkusu içinde, yeterli olanla yetinmediler; Ölüm korkusu içinde yaşama aldırmadılar; hastalıktan kaçınayım derken hastaığa yol açan şeylerden asla vazgeçemediler... Şansları yardım ettiğinde cesur yürekli oldular, şansları döndüğünde umutsuzluğa kapıldılar. Ölülerin mutlu olduğunu söyledikleri halde yaşama sarıldılar; bir yandan yasamdan nefret ederken, bir yandan da ölmekten korktular. Savaşa karşı oldular ama barış içinde yaşamayı da beceremediler. Köleyken aşağılık, özgürken küstah oldular. Demokraside çalkantılı, zulüm altında pısırık yaşadılar. Çocuk istediler, ama çocuk sahibi olduklarında onları ihmal ettiler. Kendilerine yardımcı olacak varlıklar olarak gördükleri tanrılara dua ettiler ama cezalandırmakta yetersiz kaldıkları için onları küçümsediler; ya da onları intikamcı güçler olarak görüp korktular ve sanki tanrılar yokmuş gibi yalan yere yeminler ettiler.Maimus Tyrius, Arthur Lovejoy ve George Boas in Primitivismand Related Ideasin Antiquity adlı kitabından...

Kaynak: Hekimce