YAPABILIRSINIZ !
 

Donna nin dorduncu sinif ogrencileri gecmiste gordugum siniflardan farkli degilmis gibi gorunuyorlardi. ogrenciler bes sira olarak siralanmis alti sirada oturuyorlardi. ogretmen masasi en onde ogrencilere bakiyordu. Panoda ogrencilerin calismalari asiliydi. Bir cok acidan geleneksel bir ilkokul havasi hissediliyordu. Yine de sinifa ilk girdigimde bir sey bana farkli gorunmustu. Belirli bir heyecan soz konusuydu.Donna, emekliligine sadece iki yil kalmis, Michigan da kucuk bir kasaba ogretmeniydi. Ayrica benim tarafimdan bolge capinda duzenlenmis personel gelistirme projesine gonullu olarak katkida bulunuyordu. Egitim surecinde ogrencilerin kendilerini iyi hissetmeleri ve yasamlarinin sorumlulugunu ustlenmeleri baz aliniyordu. Donna nin isi egitim surecine katilmak ve sunulan kavramlari uygulamaya koymakti. Benim isim ise, sinif ziyaretleri yapip, uygulamaya hiz kazandirmakti.Arka siralardan birine oturdum ve izlemeye koyuldum. Butun ogrenciler bir seyler yazip karaliyorlardi. Benim yanimda oturan 10 yasindaki kiz ogrenci kagidini "Ben Yapamam" cumleleriyle doldurmustu."Futbol topunu kaleye gonderemem.""uclu sayilarla bolme islemi yapamam.""Debbie nin beni sevmesini saglayamam."Sayfanin yarisi dolmustu ve yazmaktan bikmisa benzemiyordu. Kararlilikla ve israrla yazmaya devam ediyordu. ogrencilerin defterlerine bakarak siralarin arasinda yurumeye basladim. Hepsi de cumleler yaziyorlar ve yapamadiklari seyleri tanimliyorlardi."On atis ust uste yapamam.""Sol alanda vurus yapamam.""Bir kurabiye ile yetinemem."O anda egzersiz bende merak uyandirdi. ogretmene ne olup bittigini sormaya karar verdim. Yanina yaklasinca ogretmenin de yazmakla mesgul oldugunu gordum. En iyisinin rahatsiz etmemek olduguna karar verdim."John un annesini zorla veliler gunune getiremem.""Kizimdan arabaya benzin koymasini isteyemem.""Alan dan bilegini degil, kelimeleri kullanmasini isteyemem."Ögretmenin ve ogrencilerin "Yapabilirim" turu olumlu cumleler kurmak yerine neden boyle bir olumsuzluga saplandigi dusuncesine karsi savas verirken oturdugum siraya geri dondum. Yeniden etrafimi izlemeye koyuldum. ogrenciler bir on dakika daha yazmaya devam ettiler. cogu kagitlarini doldurmus, baska kagida gecmisti.Donna, "Elinizdeki kagidi bitirin, ama baska bir kagida gecmeyin." diye seslenerek egzersizin sonuna geldiklerini vurguladi. ogrencilere kagitlarini ikiye katlamalarini ve teslim etmelerini soyledi. ogrenciler kagitlarini ogretmen masasinin uzerindeki bos ayakkabi kutusunun icine koydular. Butun kagitlar toplaninca Donna kendi kagidini da kutuya koydu. Kutunun kapagini kapadi. Kutuyu kolunun altina aldi ve kapidan cikip koridorda ilerledi. ogrenciler ogretmenin pesinden giderken ben de ogrencilerin pesine takildim.Koridorun ortasinda yuruyus tamamlandi. Donna guvenlik odasina girdi ve elinde bir kurekle disari cikti. Bir elinde kurek bir elinde ayakkabi kutusu ogrenciler arkasinda bahcenin en uzak kosesine dogru yol aldilar. Ve kazmaya basladilar."Yapamam" cumleciklerini gomeceklerdi! Kazma islemi yaklasik on dakika surdu, cunku butun ogrenciler sirayla kaziyorlardi. cukur bir, bir bucuk metre olunca kazma islemi sona erdi. "Yapamam" cumlecikleri kutusu cukurun dibine kondu ve uzeri toprakla ortuldu.Otuz bir tane on * on bir yas cocugu, yeni kazilmis cukurun basinda beklesiyorlardi. Her birinin bir metre asagidaki kutunun icinde en az bir sayfa suren "Yapamam" cumlecikleri vardi. ogretmenin de oyle.Donna, "Kizlar, erkekler elele tutusun ve basinizi egin." diye seslendi. ogrenciler sozune uydular. cukurun basinda halka olusturdular, elleriyle simsiki bir bag olusturdular. Baslarini one egip beklemeye basladilar. Donna konusmasina basladi."Arkadaslar, bugun burada Yapamamlar anisina toplandik. Yeryuzunde bizimle birlikteyken bir sekilde hepimizin hayatina girdi; kimimizinkine az, kimimizinkine cok. Adi her okulda, toplanti salonunda, hatta Beyaz Saray da bile anildi. Yapamamlar i sonsuz uykusuna gondermeye karar verdik. Erkek ve kiz kardesleri Yapabilirim , Yapacagim ve Yapiyorum hayatlarina devam ediyorlar. Onlar Yapamamlar kadar unlu, guclu ve kuvvetli degildirler. Belki bir gun sizin de yardiminizla dunyaya ayak izlerini birakabilirler.İnşallah, Yapamamlar huzur icinde yatarlar. insanlar onlar olmaksizin hayatlarina devam edebilirler. Amin."Bu methiyeyi dinlerken ogrencilerin hic birinin bugunu unutamayacaklarini dusundum. Bu aktivite oldukca sembolik bir anlam tasiyordu. Gerek bilincten, gerekse bilinc disindan asla silinmeyecek bir beyin egzersizi gibiydi."Yapamam" cumlecikleri yazmak, onlari gommek ve methiye dinlemek. Bunlarin hepsi de ogretmenin gayretleri ile gerceklesmisti. Methiyenin sonunda ogrencilerini etrafinda topladi ve onlari sinifa goturdu."Yapamamlar"in ebediyete intikalini keklerle, patlamis misirlarla ve meyve sulariyla kutladilar. Kutlamalarin bir parcasi olarak, Donna kalinca bir kagittan mezar tasi kesti. En uste "Yapamam"i, en alta o gunun tarihini yazdi.Kagittan yapilmis mezar tasi o yilin anisina Donna nin sinifina asildi. Nadiren de olsa ogrencilerden biri unutup, "Yapamam" dediginde Donna bunu gosterdi. ogrenciler de boylece "Yapamamlar"in oldugunu hatirlayip, yeni cumle kurmak zorunda kaldilar.Donna nin ogrencilerinden biri degildim. O benim ogrencilerimden biriydi. Yine de o gun ben ondan omur boyu unutamayacagim bir ders aldim. simdi yillar gecmesine ragmen, ne zaman "Yapamam" gibi bir cumle duysam, dorduncu sinif ogrencilerinin duzenledigi cenaze merasimi gelir aklima. Ben de ogrenciler gibi "Yapamamlar"in oldugunu animsarim.(Jack Canfield * Mark Victor Hansen / Tavuk Suyuna corba dan alinmistir.)

Kaynak: Hekimce