SOLUNUMSAL OLAYLARIN SKORLANMASI
 

SOLUNUMSAL OLAYLARIN SKORLANMASI[/b]American Academy of Sleep Medicine (AASM) ve American Thoracic Society (ATS)'nin 1995 yılında, uyku apnesinin etkilerini saptayan çalışmaların sonuçlarını değerlendirmek amacıyla düzenledikleri konsensus toplantısında, uykudaki anormal solunumsal olayları saptamada standart yöntemler kullanılmadığı için çalışma sonuçlarını karşılaştırmada güçlük çekilmiştir. Ardından AASM, 1999 yılında, uyku sırasında ortaya çıkan anormal solunumsal olaylar ve bunlarla ilişkili sendromların standart ölçüm yöntemlerini saptamak amacıyla yeni bir toplantı düzenlemiştir. Bu konsensus toplantısı sonucunda, uykuya bağlı solunum bozukluklarının değerlendirilmesi ve anormal solunumsal olayların skorlanması farklı ölçüm tekniklerine göre ayrı ayrı incelenmesi gerektiği bildirilmiştir. Uykuya bağlı olarak ortaya çıkan her anormal solunumsal olay için standart referans ölçüm tekniği saptanmış ve ardından alternatif ölçüm yöntemleri ve bunların doğruluk dereceleri belirlenmiştir. Hazırlanan ölçüm yöntemlerine harf ve rakamla verilen değerlendirme düzeyleri Tablo1 ve 2'de izlenmektedir.

Tablo 1. Yöntemin yorumlama açısından yeterlilik düzeyi (1).











Derece Yorumlama





A. Yöntem, standart referans sistemlerine mükemmel bir uyum sağlamaktadır.





B. Yöntemin geçerliliğini gösteren iyi düzeyde teorik bilgi ve klinik deneyim bulunmaktadır. Yöntemin yararlılığını ortaya koyan daha fazla bilimsel araştırmaya ihtiyaç vardır.





C. Yöntemin geçerliliğini gösteren düşük düzeyde teorik bilgi ve/veya diğer yöntemler kadar iyi olmadığını gösteren klinik deneyimler bulunmaktadır. Yöntemin geçerliliğini ortaya koyan bilimsel araştırma yok yada çok az sayıda vardır.





D. Yöntemin, bu ölçüm için, bilimsel araştırma ve/veya klinik deneyimler tarafından geçerli olmadığı gösterilmiştir.

D grubu referans standartla uyuşmayan ölçüm yöntemine verilmekte. B ve C ara düzeyde olan ölçüm yöntemleri, B grubu standart referans ölçümle kantitatif ya da semikantitatif olarak ilişkili olan yöntem için kullanılmaktadır.

Tablo 2. Yöntemin tercihinde yararlanılan kanıtlara göre yapılan sınıflama (1).











Seviye Kanıt Tipi





1 i. Standart referanslarla ölçüm, veya





ii.Standart referanslarla karşılaştırılarak oluşturulmuş bir yöntemle yapılan çalışma





2a. Standart referanslarla karşılaştırılmış ama doğruluk analizi sadece, korelasyona veya benzer analiz temeline oturtulmuş yöntem. Eğer orta veya yüksek derecede uyum bulunursa, yöntem geçerli sayılabilir ancak, kanıtlamak için yeni araştırmalara ihtiyaç vardır. Eğer düşük derecede uyum söz konusuysa yöntem geçerli sayılmaz.





2b. Yöntem, hastalığın kısa dönem sonuçlarıyla (oksijen desatürasyonu veya arousal gibi) orta ya da yüksek korelasyon göstermektedir.





2c. Yöntem hastalığın uzun dönem sonuçları ile (hipertansiyon, motorlu taşıt kazası veya yaşam kalitesi) korelasyon göstermektedir.





3. Yöntem veya yöntemin morbidite ile korelasyonu ile ilgili yayınlanmış sistematik çalışma yoktur.



İçindekiler



Kaynak: toraks.org.tr