Çocuklarda Saldırganlık Dürtüsü
 

Saldırganlık dürtüsü bazı çocuklarda daha güçlüdür. Engellendikleri zaman saldırgan çocuklar bazen hiddet krizleri gösterebilirler. Burada anne baba aşırı hoşgörülü olursa çocuk bu isteğinin yerine getirilmesine alışır. Giderek olağan engellere karşıda saldırganlık gösterebilir.

Bunun dışında TV programlarında saldırganlık ve şiddet sahnelerini izlemelerinin de çocuklarda saldırganlık tavırlarını arttırdığı deneysel olarak saptanmıştır. Bu gibi durumlarda olağan önleyici tedbir olarak ceza kullanılır. Çok şiddetli ceza bir süre için saldırganlığı durdurur ama çocuğun gözünde kendi saldırganlığını meşrulaştırır. Sonuçta saldırganlık davranışı büsbütün yerleşir ve verilen ceza da ödeşme yerine geçer.

Yine uygun olmayan cezalar verildiğinde çocuk saldırganlık dürtüsünü kaybetmez ama başka alanlara yönlendirilir. Küfür etmek, vurmak, eziyet ya da yaramazlık etmek yerine; tembellik ve kaçma gibi davranışlar meydana çıkabilir. Bu nedenle hemen cezalandırma yerine çocuktaki saldırganlığın bireysel ve çevresel nedenlerini araştırmak, çocuğun olumsuz tutumunu gereğinde görmezlikten gelmek, bazen açıklamalar yapmak, saldırganlığından beklenilen sonucu elde etmesini önlemek için çaba sarf etmek yararlıdır