Pasif ve kayıtsız ebeveyn
 

Pasif ve kayıtsız ebeveyn ,çocuğun davranışları karşısında ilgisiz ve kayıtsız



davranışlar sergileyen anne babadır. Onlar için çocuğun varlığı ve yokluğu belli



değildir. Bu gruba giren anne babalar hoş görü ile boş vermeyi birbirine



karıştırmaktadırlar.



Anne baba çocuğa karşı çocuğun kendisini rahatsız hissedecek kadar kayıtsız



kalabilmektedir.Çocuğu ihmal eden anne baba zorunlu olduğu zamanlarda, çocukla



yüzeysel bir ilişki kurabilmektedir.



Çocuk anne babayı rahatsız etmediği müddetçe ,görünürde çocukla ilgili pek bir



problem yoktur.Eğer çocuk anne babayı rahatsız eder ve onların yollarına çıkıp



engel teşkil ederse ,anne baba çocuğa karşı düşmanca bir tutum ve tavır takınır.



Çocuğu düşman kuvvet ilan ederler.Daha sonra ise çocuğa karşı yine kayıtsız



tutum sergilerler.



Anne babaların kişilik yapıları değişkendir.Rahat ,sessiz ,vurdumduymaz pasif



oldukları gibi saldırgan da olabilirler.



Bazı anne babalarsa çocuğa karşı kayıtsız kalmanın ona ilgi ve sevgi vermemenin



doğru olduğunu düşünmektedirler. Niçin böyle düşünür- ler?İhtimaller: Çocuk



şımarabilir.Yarın öbür gün anneyi anne babayı da baba olarak bilmez.Evde anne



babanın otoritesi sarsılır.Doğru anne baba tavrı böyle olmalıdır.Çünkü benim



annemde babamda bize böyle davranırdıGibi hiçbir bilimsel gerekçesi olmayan



düşünceler nedeniyle istemelerine rağmen çocukları ile yakın ilişki kurmaktan



kaçınırlar.Yıllar sonra yaptıkları hatanın farkına varırlar ve bu hatayı telafi



edebilmek için Oğlumla/Kızımla yaşayamadım ,bari bunları torunlarımla



yaşayayım düşüncesiyle torunlarına karşı aşırı sevgi gösterisinde



bulunurlar.Torunlarının sevgilerini kazanmak için rüşvet verirler.Çocuklarının



koydukları kurallarda hafif delikler açarlar ve torunlar için sığınılacak bir



liman gibi olurlar.Ama tüm bu telafi çalışmaları çocukların geçmişte



alamadıkları sevgiyi onlara geri vermez.



Ülkemizde bazı bölgelerde hala geçerli olan bir geleneğimiz var- dır.Büyüklerin



yanın da çocuk sevilmez,öpülmez,kucaklanmaz hatta öyledir ki, çocuk ağlıyor olsa



dahi büyüklerden izin alınmadığı müddetçe çocuğa bakılmaz. Nedir bu geleneğin



mantığı?.