Anne babanın çocuğu sürekli eleştirmesi
 

Anne babanın çocuğu sürekli eleştiriyor olması çocuğu çekingen yapar . Çocuk



attığı her adımda yanlış yapma korkusu içindedir.Duygularına ve isteklerini önem



verilmediğini görerek, bunları içinde tutmaya çalışır. Duygu ve düşüncelerini



içine atarak onları bastırır. Çocukla anne baba arasındaki iletişim daima yüksek



gerilim hattı gibidir. Çocuğun oyundan birkaç dakika geç gelmesi yemeği üzerine



damlatması vs. gibi küçük olaylar bile büyük çatışmalara sebep olur.

Çoğu kez çocuk kendisinden bekleneni ailesine veremez. Çocuğun bir yandan



içinden gelen doğal çocukluk eğilimleri ve diğer yandan bunlara zıt aile



kalıpları varsa çocuk iki eğilim arasında sıkışıp kalmaktadır. Bütün bu



yaptırımlar , zorlamalar çocuğu kıskaç gibi sıkar. Kurtulmak için çeşitli



çareler aramasına neden olur. Çocuğun her çare arama girişimi çoğu kez ailenin



yeni ve daha ağır baskılarıyla cevap bulur. Yeni çareler yeni cezalar yeni



azarlar ve giderek daha da şiddetlenerek artmaktadır. Bütün bunların sonunda



çocuk kendi iç dengesini yitirir. Ya tümüyle çığırından çıkar ve ele avuca



sığmaz yada tamamen renksiz, kişiliksiz , varlığı yokluğu belli olmayan birisi



haline gelir. Çekingendir. Başkasının etkisinde kolaylıkla kalabilir. Kim nereye



çekerse o tarafa yönelir.Çünkü artık kendisine ait bir şey kalmamıştır. İnsanlar



tarafından kolay kandırılır, kullanılır. Aşırı hassas, kırılgan ve hastalıklı



bir kişilik yapısı görülebilir. Aşağılık duyguları gelişmiştir.



Suçlayan, cezalandıran,sürekli çocuğun her yaptığına karışan anne babanın



çocukları kolayca ağlayan çocuklardır.