Çocuklarda İşitme Kaybı
 

Çocuklarda İşitme Kaybı Çocuklarda bu tip işitme kaybı özellikle yüksek frekansdaki seslere özgü ise yıllarca tanı almadan kalabilir.Bu da çocukların gelişiminde konuşma zorluklarına neden olabilir ki entellektüel gelişimlerini oldukça fazla etkiler.Bu kayıpların erken tespit edilmesi ve düzeltmeye yönelik tedaviye gidilmesi çok önemlidir.



Duyma yetisi intrauterin dönemde başlar.3 aylık bebeklerde annelerinin sesleri teyipten dinletildiğinde reaksiyon verdikleri tespit edilmiş.İlk kelime genellikle 1 yaş civarında söylenmektedir.2 kelimeli cümleler 2 yaş civarında oluşturulabilirken normal konuşma dilinin temel yapısı 4 yaş civarında oluşturulur.



Tanı anamnezle başlar.Gebelik, perinatal, postnatal ve aile anamnezi dikkatle sorulmalıdır.



Maternal faktörlerde Rubella, CMV, Toxoplazma, İnfluenza, Sifilis, Herpes simpleks tip1 ve tip2, maternal travma, radyasyona maruz kalma, ilaç kullanımı, alkolizm, beslenme bozukluğu, tirotoksikoz, diabet, psödohipoparotiroidizm araştırılmalıdır.



Perinatal faktörlerden plasenta previa, prematürite, indirek bilüribinemi (25mg/dl ), aminoglikozid kullanımı, septisemi, menenjit sağırlığa neden olurken, postnatal faktörler araştırılırken bebeğin aile ile olan kontağı önemlidir.Viral infeksiyonlar (Adenovirüs, Epstein Barr Virüs, Herpes Zoster Oticus, İnfluenza Virüsü, Kabakulak, ensefalit, viral hepatit).Kabakulak tek taraflı işitme kaybı yapar.



Ailesel faktörler;Konjenital sağırlıkların %50 si kalıtımsal geçer.Bunların %80 i otozomal dominant, %20 si de otozomal resesif geçer.Otozomal dominant tip genellikle orta derecede ve progresiftir.



Fizik muayenede diğer organ ve sistemlerin incelenmesi bir sendrom olasılığı açısından önemli.



ERA kullanarak işitmenin değerlendirilmesi tüm yüksek riskli yenidoğanlar için gereklidir.