KABUL EDİCİ,GÜVEN VERİCİ HOŞGÖRÜLÜ VE DEMOKRATİK
 

KABUL EDİCİ,GÜVEN VERİCİ HOŞGÖRÜLÜ VE DEMOKRATİK



ANNE BABA TUTUMU



Anne babanın çocuğu kabulü,sevgi ve sevecenlikle ele alması,çocukla ilgilenmesi



şeklinde davranışa yansımaktadır.Kabul eden anne baba,çocuğun ilgilerini göz



önünde tutarak ,onun yeteneklerini geliştirecek ortamı çocuk için hazırlar.Kabul



gören çocuk,genellikle sosyalleşmiş,işbirliğine hazır,arkadaş canlısı,duygusal



ve sosyal açıdan dengeli ve mutlu bir bireydir.

Anne baba birbirlerine ve çocuklarına karşı olan duygularında net ve



açıktır.Aile içinde güven ve şeffaflık vardır.Aile huzurludur.Problemlerle nasıl



baş edebileceklerini birlikte araştırırlar.Bu ortamda yetişen çocuğa kişilik



özelliği olarak aynen yansır.



Ana babaların çocuklarına karşı hoşgörülü sahibi olmaları,çocuklarını



desteklemeleri,bazı kısıtlamaların dışında çocuğun istek ve arzularını yerine



getirmeleri anlamına gelmektedir.



Her çocuk kabul edilmek ve yaptığı davranışın sonucunda onaylanmak ister. Büyük



veya küçük olsun yaptığı davranışın sonucunu görmek ister.Aferin,bak ne güzel



de yapmışsın ,bu konuda oldukça başarılısın.Deyip çocuğun başını okşamak ona



dünyaları vermekle eşdeğerdir.Çocuk başardığını ve onaylandığını gördükçe daha



fazla başarmak ve daha fazla onay ve övgü almak isteyecektir.

Eğer aile ortamı çocuğa kendi benliğini,kimliğini ,duygu ve düşüncelerini



anlatma özgürlüğü veriyorsa çocuk sağlıklı bir biçimde olgunlaşma yolunda



gelişir. Ana babanın denetimli serbest bırakması çocuğun kendisini geliştirici



imkanları önüne sunması demektir. Çocuk daha yaratıcı ve daha toplumsal bir



birey olarak yetişecektir. Bu tutum içersindeki ana babalar olgun insanlardır.



Aileyi ilgilendiren kararlar alınırken çocuğunda fikri alınır.Daha o çocuk. Bu



işten o ne anlar.Mantığı bu aileler de görülmez.Bu tür ailelerde çocukta



bizimle yaşıyor. Ve alacağımız kararlarda onun da söz hakkı olmalıdır. Düşüncesi



hakimdir. Aile fertlerinin hepsinin eşit söz ve oy hakkı vardır. Çocuğun bir



birey olarak ailesini sevip sayan ama bağımsız bir fert olması gerektiği inancı



mevcuttur. Çocuğa sevgi ve saygı gösterilir. Çocuğun kendi düşünce ve



fikirlerini (ne kadar mantıksız olursa da olsun) açıklama fırsatı verilir. Çocuk



susmaya değil konuşmaya teşvik edilir.

Aile her şeyden önce çok iyi rehberdir. Çocuğa yol gösterilir ama alacağı



kararlar konusunda serbest bırakılır çocuğa bir çok alternatif sunulur . seçim



sadece çocuğa aittir. Seçimin sonucuna katlanması da çocuğundur. Böylelikle



çocuğa nasıl karar vereceği aldığı kararların sonucuna da nasıl katlanacağı



öğretilir.Karar senin kararın. Sonuçta aldığın karar kadar senin çünkü



yaşadığın hayat sadece ve sadece sana aittir.Düşüncesi ailede hakimdir. Çocuğun



ailede kendine özgü bir yeri vardır. Ailenin diğer üyelerinin istek ve



ihtiyaçları , denge içinde karşılanır.

Böyle bir ailede evde ve toplum da kabul edilen ve edilmeyen davranışların



sınırları bellidir. Çocuk neyi nerede yapacağını veya yapmayacağını bilir. Ev ve



toplum kuralları, çocuğa anlatır. Ve bizzat uygulaması yapılır. Her şeyden önce



anne ve baba iyi bir modeldir. Çocuklarında görmek istemedikleri davranışları



kendileri de yapmazlar. Çocuk sınırlar için de özgürdür. Sözleri dinlenir



yetişkinler tarafından kendisine değer verildiği ve önemsendiği çocuk hisseder.



Kendine ait bir saygı ve özgüven geliştirir.



Özellikle çocuğa şiddet ve duygusal yaptırım gücü yerine ona anlatarak ve onu



ikna ederek denetlemeyi seçen anne babanın çocukları: anne babaların duygu,



düşünce değer ve beklentileri hakkında sebepleri ve sonuçları konusunda bilgi



sahibidirler. Çocuklar buna göre hareket ederler. Evde hangi davranışın



sonucunun ne olacağı önceden belirlenmiştir.



Demokratik ailede yetişen birey , hem davranış seçiminde kendini özgür



görebilir, hem de seçimleri hakkında kısıtlanacağından çekinmeden anne ve



babasına danışabilecek onlarla fikir alış verişinde bulunabilecek durumdadır.



Aile fertleri arasında açık ve net bir iletişim söz konusudur. Duygu ve



düşünceler açık kalplilikle ifade edilmektedir. Problemlerde yine aynı şekilde



konuşarak ve ikna edilerek çözüme ulaştırılmaya çalışılır. Çözüm ararken de



demokratik yollara baş vurulur.

KABUL EDİCİ, GÜVEN VERİCİ VE DEMOKRATİK ANNE BABA TUTUMUNUN ÇOCUĞUN



KİŞİLİK GELİŞİMİ ÜZERİNDE KALICI ETKİLERİ

Demokratik ve güven verici bir ortam da yetişen çocuk , kendine ve çevresine



saygılı ,sınırları bilen ,yaratıcı,aktif, etkin, girişken, yaratıcı ilişkiler



kurabilen, kendine karşı fikirlere saygı duyan, kendi inandıklarını sonuna kadar



savunabilen ,atılgan, fikirlerini serbestçe söyleyebilen ve kendine ait



fikirleri doğrultusunda hareket eden , kişilik ve davranışları açısından dengeli



sorumluluk duyguları gelişmiş, kurallara ve otoriteye karşı körü körüne bağlı



olmayan, hoşgörülü ,açık fikirli , anlaşılır, toplumsal ve uyumlu bir birey



olarak yetişir.Böyle özelliklere sahip olan çocuğu kim istemez ki ?



Şimdiye kadar anlatmaya çalıştığım anne baba tutumları içinde en sağlıklı ve



başarılı olanıgüven verici kabul edici destekleyici hoşgörülü ve



demokratik anne baba tutumudur.Ancak bu esnek yaklaşım için de bedensel ,



zihinsel, ve ruhsal açıdan sağlıklı bireyler yetişebilir