Viral Hemorajik Ateşler
 

Viral Hemorajik Ateşler



Hastalıkların seyirleri esnasında ateş ve kanamalı kliniğin, tabloya hakim olduğu enfeksiyonlardır. Kabaca kanamalı ateş olarak da adlandırılır. Hemorajik ateşten hemen daima bir enfeksiyöz etken sorumludur. Bunlar bakteriler, virüsler, riketsiyalar ve protozoonlardır. Esas olarak zoonotik hastalıklardır. Mortalite oranları yüksektir.

Uluslararası ihbarı zorunlu hastalıklar grubundandır. Günümüzün hızlı ulaşım araçları ile enfeksiyonu almış kişiler hastalığı dünyanın her tarafına yayabilirler. Yine aynı şekilde hastalığın endemik görüldüğü ülkelerde görevli olan askeri personel risk altındadır ve bu kişiler evlerine dönmekle bu hastalığı yayabilirler.

Viral hemorajik ateşler, farklı bölgelerde, farklı etyolojik etkenlerle meydana gelirler. Bunlardan en bilinenleri, Sarı Humma, Deng Ateşi, Kırım Kongo Hemorajik Ateşi, Marburg, Ebola ve Lassa Ateşidir.

Viral hemorajik ateş etkenleri kenelerle, sivrisineklerle veya kemirgenlerle bulaştırılır. Etken virüslerin hepsi RNA virüsleridir.

Viral hemorajik ateş etkenleri herhangi bir yolla vücuda girince lokal lenfoid dokulara yerleşip diğer lenf nodüllerine ulaşırlar burada çoğalmaya başlayan virüsler konakçının savunma mekanizmalarını hasara uğratırlar.

Endotel hücrelerinde fonksiyon bozukluğuna sebep olarak kapiller frajilite ve sızıntıya, hemorajilere ve hipovolemik şoka sebep olurlar. Çeşitli organlardaki fonksiyon bozuklukları direkt olarak organların hasarından çok, kapiller hasara veya dokuların ödemine bağlı olabilir. Tüm bu faktörler sonucu ortaya çıkan Ateşli Kanamalı Hastalık, diğer belirtileriyle ve bunlara eşlik eden ağır şokla birlikte, hızla ölüme gidebilir.

Kırım Kongo Kanamalı Ateşi



Etken:

Nairovirüs cinsinden bir RNA virusudur.

Tarihçe:

İlk kez 1944'te Kırım'da, 1956'da Kongo'da tanımlanmış ve 1969'da iki hastalığın etkeninin aynı olduğu bulunmuştur.

Epidemiyoloji:

Ülkemizde de görülen Kırım-Kongo Hemorajik Ateşi (KKHA); Asya, Avrupa ve Afrika'da yaygın durumdadır. Virüsün ara konakçısı kenedir. Rusya ve Afrika arasında göç eden kuşlar esas konaklardır. Hastalık daha ziyade koyun ve siğırlara bakanlarda ve askeri personelde görülmektedir.

Klinik:

Kuluçka süresi 2-12 gün arasında, ortalama bir haftadır. Hastalık belirtileri ani başlar. Hastalar şiddetli bir başağrısından yakınırlar. Gözlerde ağrı ve fotofobi dikkat çekicidir. Bu sırada titremeli ateş yükselmesi görülür. Hasta huzursuzdur, bacak ve sırt ağrıları eşlik eder. Gövde ve uzuvlarda döküntüler görülür. Hastaların kanamaya meyli vardır.

Hastaların çoğu eğer tedavi verilmezse beyin, karaciğer, böbrek, kalp ve akciğer yetersizliklerinden ölürler.

Tanı:

Hastaların kan tetkiklerinde lökopeni, trombositopeni mevcuttur. Karaciğer enzim seviyeleri anormaldir. İdrar tetkiklerinde albuminüri, hematüri görülebilir.

Tedavi:

Hastalara destek ve antiviral tedavi verilmeli, hastane personeli koruyucu önlemler almalıdır.

Korunma:

Hastalıktan korunmada kenelerle mücadele önemlidir. Enfekte koyun ve sığır kan ve dokuların muamelesinde dikkatli davranılmaldır. Kene Isırıkları







Kaynak:istanbulsaglik.gov.tr