[ac_milan_ac]

benim babamlar 3 kardeş ve biri evden dışarı cıkmıyor 60 yasında hayatı evde geçmiş biri. diğeri çok soğuk çok katı biri sevgisini belli edemeyen biri. babam ise çok farklı biri kardeşlerinden. babam sosyal neşeli etrafa neşe saçan bir insandır.anne tarafı ise baba tarafıyla alakası yok. anne tarafım çok iyidir ananem dedem teyzem kuzenim olsun hepsi başka insanların saygısını ve sevgisini kazanmıs insanlardır. sıcakkanlı sevecenlerdir ve ben bu insanlarla büyüdüm . baba tarafını çok az gördüm 30 gün geçiriyorsam 28 i anne tarafımla geçmişdir çocuklugumda..ne olduysa 8.sınıfta oldu 8.sınıftann sonra bu hale geldim. boyum uzamaya baslamıstı ve ananemler beni büyüyorum diye kız arkadasım oldugunu falan düşünüyolardı ve bunlar benim içimde sıkıntı doguruyordu. istemıyordum büyümeyi ananemlerin gözünde hep çocuk kalmak çocuk hareketler yapmak onlara şirin komik gözükmek istiyodum. o dönemden sonra böyle sessizlesmeye ve içime kapanmaya basladım işte. yavas yavas toparlandım denebilir. ama artık kabuğumu kırmak istiyorum bi an önce. ailemle ilgili istediğiniz şeyleri söyleyin lütfen kesinlikle alınmak gibi bir şeyim olmaz lütfen çekinmeden yazın teşekkür ederim...