çekim yasası ve secret kitabı
 

Son günlerin çok konuşulan 'Sır' adlı kitabını sonunda ben de okudum, DVD'sini de seyrettim. Bahsedilen 'çekim yasası'nı kullanma, yani hayal ettiğim her şeyi kendime çekerek gerçekleştirme gücümü, önerilen yöntemleri kullanarak sınadım. Bundan çok da keyif aldım; özellikle evreni bir katalog gibi düşünmek, istediklerimin zihnimle siparişini vermek ve bana geleceklerinden emin bir şekilde beklemek fikri çok hoşuma gitti.

Benim için güzel bir Pazar günü aktivitesi oldu; bilgisayarımın başına geçtim ve ciddi ciddi neler istiyorum gözden geçirip, 'siparişler' diye adlandırdığım bir dosyaya kaydettim. Fuşya ve turuncu renkle yazdım sipariş listemi, baktıkça içimi açsın diye. Ve önerdikleri gibi, yazdığım her bir sipariş unsurunu, benimmiş gibi hayal etmeye başladım.

Hayal kurma esnasında fark ettim ki kitap, öyle iddia ettiği gibi çok da büyük bir sırrı paylaşmıyor bizlerle. Einstein, Churchill gibi adamların bilip sakladıkları bir sır aslında yok. Kitabın tek yaptığı, Da Vinci'nin Şifresi'nden sonra canlanan 'esrar perdesi aralama' çılgınlığından yararlanıp, bu doğrultuda bir pazarlama stratejisi benimsemek. Ve dünyanın önde gelen isimlerinin, bu konuya uyan sözlerini derlemek, gerçek örneklerle desteklemek. Peki, ortada bir 'sır' yoksa, ne anlatıyor bu kitap, ve anlattıkları gerçekten kayda değer şeyler mi?

Kitabın aslında yaptığı, çoğu başarılı ve mutlu insanın bilerek veya bilmeden sahip olduğu ortak bir özelliğini ortaya çıkarmak. Yani hayal etme ve hayaline inanma özelliğinin faydalarını vurgulamak. Düşüncelerin gücü, ilk kez 'Sır' kitabıyla çıkmadı karşımıza. Hayatta başarılı insanların hedeflerini ve önceliklerini net olarak zihinlerinde canlandırabildikleri, kanalize olabildikleri ve kendilerinden hep emin oldukları, bilinen bir şey. Yani kitapta tavsiye edilen 'istediğinin senin olduğuna güven, onu hayal et' öğretileri, kimimizin zaten içinde olan bir mekanizmadan geliyor.
Kitapta anlatılan çekim yasasınına örnek olarak, 'korktuğun şeyin başa gelmesi' durumuna bakalım.

Hepimiz, yaşamlarımızda en az bir kez böyle bir durumla karşılaşmışızdır. 'Sır' kitabı bunu, evrene gönderdiğimiz titreşimler olarak açıklıyor. Psikanalitik düşünen bir psikoloğa soracak olursanız da; bilinçaltımızın yönlendirmesi ile aslında korktuğumuzun gerçekleşmesine sebebiyet verecek davranışlarda bulunanın kendimiz olduğunu söyleyecektir. Yani evren değil, bunu kendi kendimize, düşüncelerimizle, bilinçaltımızla biz yapıyoruz diyecektir.

Çoğumuzun yaşamında başarılı, tuttuğunu koparan insanlar vardır. Bu insanları çocukluktan beri tanıyorsak, o yıllardaki hallerini bir hatırlamaya çalışalım. Muhtemelen bol bol hayal kuran ve hayal ettiklerini en ince detayına kadar tarif eden, kararlı çocuklar gelecek gözlerimizin önüne. Ben buna örnek bir hikâyesi olan birini çok iyi tanıyorum.

Çocukluk yıllarında değil, ama gençlik yıllarında çok sevdiği evin önünden her geçtiğinde 'ben bir gün burada oturacağım' dediğini, ve yaşam onu bambaşka yerlere sürüklese de sonunda tamamen unuttuğu bir anda, kendini o evi satın almış bulduğunu biliyorum. Bunun gibi yüzlerce, binlerce örnek bulabiliriz. Tesadüf müdür? Belki. Gerçekten titreşimler mi gönderiyoruz evrene? Belki. Peki hayal ederek hedefimizi somutlaştırıp, yaşamımızdaki öncelikleri ona göre belirleyip, aslında kendimize bir yol mu çiziyoruz? Yüzde yüz.

Kitabın bana faydası, Pazar günü yaptığım 'evren kataloğundan sipariş verme' aktivitesi sayesinde, hayattan istediklerimi, değer verdiklerimi, önceliklerimi önüme net bir şekilde koymam için vesile olmuş olması. Kitap aynı zamanda, istediklerimizi temsil eden resimler bulup, onlarla bir pano hazırlamamızı öneriyor. Her gün görelim, daha da iyi hayal edip daha sağlam titreşimler yayalım diye. Ben açıkçası bu 'titreşim' meselesine çok inanmadım. Zaten kitabın yazarı da çok üzerinde durmamış, sıfır bilimsel açıklama ile geçiştirmiş.

İnandığım bir şey varsa o da, bilinçaltının gücü. Ve açık ve kuşku duyulmayan hedeflerin, insanın istediklerine ulaşma olasılığını artırması.
Kitap; 'kısa yoldan kendin pişir kendin ye' anlayışının yaygınlaştığı bir dünyada, bir anlamda bir 'modern çağ büyücülüğü' hizmeti sunuyor. Herkesin kendine çıkaracağı pay ise, kişisine göre değişiyor. Kimi 'hayatımı değiştiren kitap' diye bakıyor, kimi çok ciddiye almadan 'düşünceyle boş park yeri bulma' gibi denemelerde bulunuyor, eğleniyor. Kimi skeptik yaklaşıyor, kimi umut tacirliğine kızgın, yerden yere vuruyor. Ben de konuya, hayal kurmanın yaşam üzerindeki etkisine parmak bastığı için sıcak bakıyorum, ve fuşya - turunculu listeme bir daha göz atıyorum, evrenden değil de, kendimden 'sipariş etmek istediğim' bir şey daha var mı diye. Ve kitabın üzerimdeki etkilerini orada sınırlıyorum; vaat ettiği sağlık, dünya barışı gibi konulardaki katkılarına ise yalnızca gülümsüyorum...