kurt borclanmaz
 

Kurt çok acıkmıştı.Tilkiden iki tavuk ödünç aldı.Karnını doyurdu .Tilki kurdun karşısına geçdi ve :

-Ben olmasaydım ne yapacakdın?Yat kalk bana dua et ! dedi

Kurt 77 büküm oldu tilkinin karşısında.

-Haklısın tilki kardeş,çok sağol ! dedi.

Birkaç dakika geçti geçmedi,tekrar dikildi tilki kurdun karşısına.

-Sayemde yaşıyorsun,sayemde;eğer ben olmasaydım çoktan ölmüştün ! dedi.

Kurt,
-Haklısın Tilki Kardeş,sen olmasaydın bitmiştim.Dedi,acı çektiği yüzünden anlaşılan duruşuyla...

Tilki akşama kadar 40 defa geçti kurdun karşısına.

-Sayemde yaşıyor,sayemde nefes alıyorsun ! dedi hep.

Kurt her seferinde minnet duygularını iletti tilkiye.Güçlüydü;ama borçluydu.Borç vefa ile birleşince altından kakılmaz bir yük oluyordu ve ince ince tüketiyordu kurdun onurunu

Ertesi sabah erken kalktı kurt.İki koyun yakaladı ve tilkiye götürdü apar topar.

-Ödeştik tilki kardeş,sağol ! dedi ve acilen yavrularını topladı.Onlara anlattı.Tilkinin karşısında nasıl ezildiğini anlattı.Borç almanın özgürlük satmak,onur pazarlamak olduğunu iyice öğretti.

Aradan binler yıl geçti.Çoğu zaman aç kaldı kurt;ama bir daha da hiç kimseden borç almadı.Kendi işini hep kendi yaptı kalın ensesiyle...