[shamanic]

bu yazıyı 2007 de okuyup eklediğimde kulağıma ne hoş gelmişti..
çoğu satırda hala bir gülümse belirse de yüzümde..

satır aralarında pek çok şey gizli sanki..

rahmetli anneannem torun baldan tatlıdır derdi..
tek çocuğu olan annemi ise sevmelere doyamazdı..

tersten başladığında hayat; tutkulu bir geceyle son bulacak belki yaşamım ancak.. baldan tatlı olan torunlarım gidecek önce yanımdan sonra evladım diye sevdiklerim... saygı ve hürmet eden dostlar yılların birikimiyle erirken daha bir avare olucam tersten başladım diye yaşama.. bunca acıyı göğüslerken hatırlamayacağım bile sonra..

hakkını helal edenler kalırken cami avlusunda pek çok hak yiyeceğim bilerek ya da bilmeyerek..

hedeflerim hayallerim olmayacak..
geriye doğru akarken her şey belki başım dönecek amaçsızca..
aşık olduğum adamdan gün gün uzaklaşırken bir gün yolda görsem bile onca anıyı yaşamamış gibi olacağım ve bir yabancı gibi yanından yürüyüp geçerken bakmayacağım bile yüzüne..

günden güne azalacak herkese sevgim.. eski dostlar olmayacak mesela.. belki öyle bir şarkı duysam ne demek bu diyeceğim..

bilmem ki ben mi değiştim acaba yoksa bu yazıdan anladıklarım mı..

belkide yaşamın en tatsız tarafı diye baktığımız tarafta gizlidir tüm tadı..

geride bıraktıklarımızın daima tatlı anılar olması dileklerimle..