|
Ben seni hiç unutmayacağım... Ben seni hiç unutmayacağım Unuttuğumu sanacağım Unutmayacağım seni.. Belki unuttuğumu sanacak burukça gülümseyeceğim hayata.. Ama biliyorum unutmayacağım seni.. Dokunuşlarını hala tenimde, yüreğimde hissederken.. Seni solurken her nefeste.. Kalbimin her çarpışında seni seviyorum derken hayaline.. Seni severken nasıl unuturum? Belki öleceğim sende.. Her ölümüm dirilişlere gebe olacak.. Ve ben tekrar ölünceye kadar seni soluyacağım.. Seni yazacağım şiirler ve seni okuyacağım.. Sensizlikte seni bulup orda kalacağım.. Ama asla unutmayacağım sevgilim.. Unuttuğumu sanacak burukça gülümseyeceğim hayata.. Sen gözümden süzülen damla olarak kalacaksın Ruhumdan taşıp yanaklarımı buldun Süzülüp yüreğime akacak ve tekrar yanaklarımı bulacaksın! Ve ben her ağlayışımda yanaklarımdan süzülenin sen olduğunu bilerek ağlayacağım Tuzlu tadını dudaklarımda hissetmek için delireceğim belki de Ben seni asla unutmayacağım sevgili.. Sen her ağlayışımda yüreğime dolacaksın... Sen nefesim olacaksın ölümlerime sebep... Ben seni unutmayacağım sevgili Unuttuğumu sanacağım!... (alıntı) cat56 |
Cevap: Ben seni hiç unutmayacağım... Çok güzel bir şiir paylaşımın için çok teşekkürler.. |
Cevap: Ben seni hiç unutmayacağım... unutmak gerekıosa keısnlıkle unutulmalı..meli malı ama zor mor ama onemlı olan zoru başarmak... |
Cevap: Ben seni hiç unutmayacağım... Alıntı:
Yoluna devam ediyorsun mecburen fakat geçmişinde sana güzel bir şeyler vermiş bir insanı unutmayı doğru bulmuyorum ben artık. Zamanında ben de senin gibi düşünüyordum, ancak affetmeye başladıktan sonra, içim sevgiyle dolduğunda unutmak gerekmediğine de karar verdim. Yaşadım güzeldi ve bitti, dostça ayrılduk, yollarımıza gittik ama aklıma geldiğinde seninle yaşadıklarım dostça anacağım, yüzümü bir gülümseme alacak... İyi ki vardın, diyeceğim iyi ki geldin girdin hayatıma... Artık kalıplaşmış düşüncelerin ötesine geçtim. Benim baktığım yerden her şey daha berrak daha aydınlık... Omuzuma bir yıldız kondurup gittiyse, unutmaya çalışmanın anlamı ne? Hep seveceğim ve hiç unutmayacağım. O benim ilk göz ağrım. Sevgilim. Şimdi de dostum. Görünce yaklaşıp yanına dostça sarılacağım. - meli, -malı bence de olmaz. Karar verdin mi yapacaksın bu dünyada... cat56 |
Cevap: Ben seni hiç unutmayacağım... valla bence dost falan olunmaz....bıtmışse bıtmıştir...hala acısı varsa vardır bışıler...omzuna yıldız konduran bırısı o yıldızı hıc sondurmemeleı bence..sonduruosa da anlamı yoktur bence... |
Cevap: Ben seni hiç unutmayacağım... Alıntı:
cat56 |
Cevap: Ben seni hiç unutmayacağım... Alıntı:
Eğer affetmeyi başaramaz ve kendini özgür bırakmazsan, sürekli aynı acıyı tekrar tekrar yaşayarak kendine eziyet etmeye devam edersin ancak... |
Cevap: Ben seni hiç unutmayacağım... abla naptin sen yaa paylasilirmi boyle siir :):) scouter a katiliyorum kesinlikle.. |
Cevap: Ben seni hiç unutmayacağım... Alıntı:
Çok şükür affettim ve dolayısıyla bu kadar rahat bahsedebiliyorum. Scouter da sen de beni çok mutlu ettiniz. Çok teşekkürler. Bu kadar derin bir noktayı paylaşabilmek benim için çok önemli gerçekten. Sevgiler cat56 |
Cevap: Ben seni hiç unutmayacağım... Sevgili Bluepebbles; Hepimizin hayatında geçmiş yıllarda çok sevdiğimiz ayrıldığımız veya ayrılmak zorunda kaldığımız birileri var mutlaka. Onu andıkça ya da hatırladıkça acı çekmeye devam ediyoruz çoğu zaman. İçimizde yaşattığımız ayrılık acısına gelince; bu acı kimi zaman terkedilmenin acısı, kimi zaman da çok sevdiğimiz, gözümüzden bile sakındığımız, çok değer verdiğimiz birinden beklemediğimiz, çoğu zaman da hak etmediğimiz davranışlara maruz kalmaktan kaynaklanıyor. Terkeden, çekip giden kendisini hayatın akışına bırakıveriyor ama biz kendimize onu unutma fırsatı verirsek onu tamamen kaybetmekten korkarak beynimize hapsediyoruz. Hapsettiğimiz o değil, kendimiziz aslında. Sürekli onu düşünerek, üzülerek gidene değil kendimize eziyet çektiriyoruz aslında. Onu düşünmekle o kadar meşgul oluyoruz ki karşımıza çıkan yeni fırsatların farketmeden elimizden uçup gitmesine izin veriyoruz. Bu nedenle geçmişi, geçmişte yaşadığımız acıları ve bize o acıları yaşatanları affederek kendimizi özgür bırakmalıyız. Evet belki çok sevdiğimiz bir insanı ne yaparsak unutamayız ama onu affeder ve kendimizi özgür bırakırsak, onu hatırladığımızda, yada onunla tekrar karşılaştığımızda yüreğimizin eskisi kadar acımadığını görebiliriz. Bir de bir çok insanın yaptığı bir hata var. Yerine birini koymak, ya da benzerlerinde onu aramak düşüncesi... Bir insanın kendi kendisine yapabileceği en büyük kötülük adeta. Gerçeği kalmadı kopyasıyla idare ediverin gibi bir şey :-)))) Neyse affetmek, unutamasak da affedebilmek, kendimizi özgür bırakmanın, kendi iç huzurumuzu yakalamanın en büyük anahtarı bence. Size Leman Sam'ın bir şarkısını hediye gönderiyorum :-))) Sevgiyle kalın. Sizi çok seviyorum.İyi ki varsınız. ANLADIM Dun Gece Hiç Tanımadığım Bir Erkeğe Sırf Sana Benziyor Diye Usulca Sokulup Merhaba Dedim Dun Gece Hiç Tanımadığım Bir Erkeğe Sırf Sana Benziyor Diye Usulca Sokulup Merhaba Dedim Tanıdık Bir Huzur Aradım Şaşkın Bakışlarında Dun Bildik Bir Söz Bekledim Eskiden Kalma Öylesine Konuştu Bir Şeyler Söyledi Beklediğim Sözler Bunlar Değil Yüzüme Baktı Gözlerime Ama Senin Gibi Değil Anladım Ki Hiç Kimse Hiç Kimse Sen Değil Hiç Kimse Senin Gibi Canımdan Öte Can Değil Anladım Ki Hiç Kimse Hiç Kimse Sen Değil Hiç Kimse Senin Kadar Fikrime Huzur Değil Anladım Ki Hiç Kimse Hiç Kimse Sen Değil Hiç Kimse Senin Kadar Umuduma Yol Değil Dun Gece Hiç Tanımadığım Bir Erkeğe Sırf Sana Benziyor Diye Usulca Sokulup Merhaba Dedim Tanıdık Bir Huzur Aradım Şaşkın Bakışlarında Dun Bildik Bir Söz Bekledim Eskiden Kalma Öylesine Konuştu Bir Şeyler Söyledi Beklediğim Sözler Bunlar Değil Yüzüme Baktı Gözlerime Ama Senin Gibi Değil Anladım Ki Hiç Kimse Hiç Kimse Sen Değil Hiç Kimse Senin Gibi Canımdan Öte Can Değil Anladım Ki Hiç Kimse Hiç Kimse Sen Değil Hiç Kimse Senin Kadar Fikrime Huzur Değil |
Cevap: Ben seni hiç unutmayacağım... Selam Scouter, Çok teşekkür ederim yazdıkların için. Çok doğru söylüyorsun. Ben de affettim gitti zaten. Onu kendime hapsetmedim. Özgür bıraktım. Sadece yine de sevdiğimi ve özleyeceğimi itiraf ediyorum. Güzel bir dünyaydı. Fakat yollarımız ayrı. Bir dost olarak başımın üzerinde yeri var sonsuza dek. Yüreğimde hep yeri olacak çünkü biz birlikte büyüdük. Ve çok saygıdeğer biridir kendisi. Bir aşık, bir sevgili olarak vademizi tamamladık. Şimdi dostça ayrı yollara doğru yola çıkmaya hazırlanıyoruz. Bir özlem anında hissettiklerimi ifade etmiştim. Bana böylesine sıcak yaklaşımın ve uzattığın dost eli için sana minnettarım. Dünya beni haksız çıkarmayacak. Sen ve senin gibi duyarlı insanlar oldukça biz bir yerlere varacağız. Seni tanıyor olduğuma çok memnunum. İyi ki varsın canım. Aşağıdaki çiçekler senin için; Sevgiler http://izmitcicek.web.tr/cicek-resmi-mavi.jpg |
Cevap: Ben seni hiç unutmayacağım... Çok teşekkür ederim canım; Çiçekler için ve bu güzel sıcak ve içten mesajların için sonsuz teşekkür... Ben de seni tanıyor olmaktan dolayı çok mutluyum. Bu arada çiçekler için çok teşekkür ederim... |
Cevap: Ben seni hiç unutmayacağım... :(:( naısl ozgur bıraktınız pekii..banada soleyın cunku cok acı cekıorum.................. |
Cevap: Ben seni hiç unutmayacağım... Alıntı:
Ben telkinlerin yanında bir de bizim forum sitesinde 2010 yılbaşından beri http://www.hayatimdegisti.com/forum/...utsal-3-a.html Linkinde yayınlanan Özlem Hanım'ı hazırlamış olduğu meditasyonu da dinledim. Çok işe yarıyor tavsiye ederim... meditasyon linki : File Upload - File Sharing Service - Dedicated Server www.hayatimdegisti.com_shamanic_ozlem_sahin_affetm e_meditasyonu.zip | tekdosya.com alternatif link : RapidShare: 1-CLICK Web hosting - Easy Filehosting |
Cevap: Ben seni hiç unutmayacağım... affetmeye kendimizden başlamalıyız..ve önce herşeyin sorumluluğunu almalıyız..ikisi birbirinden ne kadar uzak gözüküyor ne kadarda tezat değil mi..ama başımıza gelen kötü şeylerden yolunda gitmeyen hayatlardan dolayı başkalarını suçlamayı bırakıp yanlış inançlarımızdan dolayı başımıza geldiğini kabul etmeliyiz..sonra da bu yanlış inançlarımız var diye kendimizi affetmeliyiz.. |
Cevap: Ben seni hiç unutmayacağım... Alıntı:
Aslında Ho'oponopono yöntemi inanılmaz işe yarıyor. Bence tez vakitte denemeye başlaman gerekiyor. Blue'nun dediği gibi önce bütün sorumluluğu kendi üzerine alıyorsun veee Ho'oponopono'ya başlıyorsun. Bir süre içinden sürekli tekrar et sonra ihtiyaç hissettiğinde kendini rahatlatmak için tekrar et. İnanılmaz işe yarıyor canım. Emin ol faydasını göreceksin. Bak aşağıya daha açıklamalı halini de ekliyorum: .... Herhangi bir problemi çözmek istiyorsanız, kendiniz üzerinde çalışın. Eğer başka biriyle probleminiz varsa, kendinize şöyle sorun, “Bu kişinin canımı sıkmasına neden olan içimdeki şey nedir?”. İnsanlar yaşamınıza sadece sizin canınızı sıkmak için çıkagelirler! Eğer bunu biliyorsanız, herhangi bir durumu kaldırabilirsiniz ve orada salıverebilirsiniz. Basittir: “Olan şeyler için üzgünüm. Lütfen beni bağışla.” Herkesin düşüncelerinden toksik enerjileri iptal etmek için uygulayabileceği bir düşünce temizleme aleti; Zihinsel olarak düşünün; “Işığın Düğmesini benim ve ailemin, akrabalarımın, yakınlarımın ve atalarımın düşüncelerine açıyorum”… Bu aletin kullanılabileceği zamanların sayısının sınırı yoktur. Alet, Zihninizi bölen, kendinizin, ailenizin, akrabalarınızın ve atalarınızın toksik düşüncelerini temizlemek içim Sevgiye bir ricadır. “Üzgünüm. Problem olarak tezahür eden içimde süregiden her ne ise lütfen beni bunun için bağışla.” Sevgi bunu siler ve düzeltir. İşte size kendinizi fark ettiğiniz herhangi bir şeyden iyileştirmede kanıtlanmış iki ho’oponopono uygulaması. Başkasında gördüğünüz her şeyin içinizde de olduğunu unutmayın, dolayısıyla bütün iyileştirme olayı kendinizi iyileştirmektir. Bu yöntemi sizden başka kimse uygulayamaz. “İlahi Yaratıcı, tek olan baba, anne, oğul … Eğer yaradılışımızın başlangıcından şu ana kadar, ben, ailem, yakınlarım ve atalarım sana, ailene, yakınlarına karşı düşüncelerde, sözlerde, eylemlerde ve hareketlerde suç işlediysek/kırdıysak, bağışlamanı diliyoruz … Bunun temizlenmesine, arınmasına, salıverilmesine, tüm negatif anıların, blokların, enerjilerin ve titreşimlerin kesilmesine, silinmesine izin ver ve bu istenmeyen enerjileri saf ışığa dönüştür …. Ve oldu” Bu rica (dua) ho'oponopono olarak adlandırılır ve her dinde rastlanabilir, çünkü “her inançta, suç işlediklerimiz için bağışlama istediğimiz bir bölüm vardır… Ancak bunun ötesine gideriz … aile, yakınlar ve atalar… bazı problemler, muhtemelen başka bir yüzyılda birisinin başını baltayla kesen bir büyükbabadan kaynaklanır. Atmayı istediğimiz şey “saf ışığa” dönüştürülür, çünkü aksi taktirde attığımız çöple “atmosferi kirletirdik”. Ancak saf ışık olarak, kirliliğe neden olmaz.” “Ve oldu” dendiğinde, dönüşüm gerçekleşir, ve “bilgisayar depolanan çöpü otomatik olarak siler… -- Benim ve o kişi için probleme neden olan içimdeki hatalı düşünceler için üzgünüm; lütfen beni bağışla”..... (alıntıdır) cat56 Seni seviyorum ve iyi ki varsın The Desert |
Cevap: Ben seni hiç unutmayacağım... Geçmişte yaşanan üzüntüleri devam ettirdiğimizde, bundan yine bizler acı çekeriz. Derler ya “zaman en iyi ilaçtır” diye. Geçmişte size yaşatılan bir üzüntüyü, sürekli canlı tutmaya çalışmak, sizi üzmekten başka bir şey getirmez. Ayrıca bu üzüntüyü yaşatan insana karşı içinizdeki kin tazeliğini korur. Affetmek bir erdemdir. Bu duyguyu terk edersek, yerine nefret, kin, intikam gibi kötü duygular geçer. Yaşamımızda karşılaştığımız her kötülük için, kendimizi yada başkalarını suçlamak durumu iyileştirmez; yalnızca bizi güçsüz bırakır. Suçlamak her zaman çaresizce bir harekettir. Affetmek, bize acı veren kimliğimizden kurtulmaktır. Koşulsuz bir affedicilik ile hataları affedin. Siz affettikçe kendinizle beraberi gezegenin iyileşmesine de yardımcı olacaksınız. Size bir “Acı Testi” yapmayı öneriyorum. Nasıl olduğunu ise aşağıda anlatacağım: Bir yeriniz yaralandığında, canınız yanar. Bir süre sonra bu yara metabolizmamızın mükemmel ve kusursuzluğunun bir örneği olarak kapanmaya ve kabuk bağlamaya başlar. Ama hala dokunduğunuzda azda olsa bir acı hissedersiniz. Biraz daha zaman geçer, yara tamamen kapanır. Artık dokunsanız bile hiçbir şey hissetmezsiniz, hatta o yarayı unutursunuz. Bunun fiziksel yaralanmanın aynısını birde duygusal açıdan inceleyelim. Sevdiğiniz bir dostunuzun sizi üzdüğünü ve acı çektirdiğini düşünelim. Zaman zaman herkesin başına gelebilecek bir olay. Bu manevi yaralanma ilk başlarda sizi çileden çıkartır, ruhunuzu acıtır ve sizi fazlasıyla incitir. Bazen o kişiye öfke duyarsınız, bazen neden bunu yaptı diye düşünürsünüz. Zaman geçer, geçer, geçer. Sonra içinizdeki acıda anlamını yitirmeye ve yok olmaya başlar. Eğer sizi üzen kişiyi gerçekten affettiyseniz, bu olayı hatırladığınız da kapanan yaraya dokunmak gibi, hiçbir şey hissetmemeniz gereklidir. Eğer hala bu arkadaşınız hakkında kötü duygular besliyorsanız, yara hala kapanmamış demektir. Bu testi uygulayın, ne kadar affedici olduğunuz, ya da yaraları taze tutmak konusunda ne kadar yetenekli olduğunuzu bir görün. Ne olursa olsuni başa çıkabilecek donanıma sahipsiniz. |
Cevap: Ben seni hiç unutmayacağım... Alıntı:
y789happy6y789 |
| WEZ Format +3. Şuan Saat: 05:02 AM. |
Powered by vBulletin® Version 3.8.8
Copyright ©2000 - 2024, Jelsoft Enterprises Ltd.