[KıpçakBeyi]

Can alıcı cümle derken orasını anlayamadım.Telkinlerin etkisi mi benim araba kullanmama mı?

Ben daha iki ya da üç haftalık sürücüyüm hala daha heyecanlıyım ama içimde bir ses atla deve değil diyor.Kendi kendime moral veriyorum.Kazadan sonra da işe arabayla gittim millet laf etmesin diye o gün servisle gitmeyi düşünüyordum ama içimdeki bir ses asıl bunun bir meydan okuma olduğunu söyledi.İnsanlar kimin umurunda , görsünler dedim.

Araba yok mesela canım acayip araba sürmek istiyor.Bir tarafım üzerine git diyor.Kapının önünde araba durması sizi sürücü yapmaz.

Eskiden kaçardım pek çok şeyden.Hiç bir şey yapmamın garip bir cazibesi ve cazibesi var.Bu şekilde hata yapmaktan , kaybetmekten korkunuz olmuyor.

Acayip bir hırs ve azimle doluyum.O şey hep içimde vardı sadece bir iki kez kaybedince kendimi çektim.Bir yanınız başarılı olmak istiyor , birinci gelmek ,zirvede olmak istiyor ama içinizde ya yapamazsam ya kaybedersem ya beceremezsem ne hale düşerim düşüncesi baskın.

Devamlı eleştirilen , sen yapamazsın denilen ama okulda başarılı olmam için annemin hep aşırı zorladığı bir insanım.Bu da beni garantici yaptı.Bir gemi eğer limandan hiç ayrılmazsa hiç bir fırtına görmez.Fırtına görmeyen bir geminin karaya oturma ve batma gibi bir riski yoktur.Hiç bir şey yapmadım göze batmadım direnç oluşturdum ama içimde hep kaldı bende bunları yavaş yavaş yapacağıma söz verdim kendime.

Anahtar kelime teşvik değil , baskı.Klasik tabirle benim havuçlarım olmadı hep sopalarım oldu.

Şimdi ise gerçek ben ortaya çıkıyor.Önceden her şeyi bebek adımlarıyla yapardım zaman yayardım ve acaba sonunu getirebilirmiyim düşüncesi/korkusu hep oldu.Yarım bıraktığım , maketler , yarım bıraktığım sporlar..Şimdi kendime bir yetişkin olduğumu söylüyorum.Bebek adımından asker adımına geçtim.Askerliğini yapan her insan bir adımın 65 cm olduğunu bilir.Bebek adımı nere 65 cm nere ama ben hala koşamıyorum ama içimdeki o koşma isteğinin beni kısa sürede koşturacağını biliyorum.

Her şeyim baskılandı.Bu beni sözü çıkmayan , itaat eden , onaylanma bekleyen , hep kendinden veren , insanlara değer verirken kendi değerini unutan bir insana çevirdi.

İlk sayfada anlattığım hikaye var ya beni pasif ve kendimi gösteremeyeceğim bir yere verdiler ve bunalıma girdim hep iyi olmaya çalıştım.Normalde şube değiştirmek o kadar kolay değildir ama benim yaptığımı çok az kişi yapıyor.Herkes masa başı rahat bir yer istiyor ama rahat yer eşittir yükselememek demek.Siyasi tanıdıkların yoksa müdür olamamak demek.

Ben tersini yaptım muhtemelen Ağustos gibi gelen elemanların tecrübe yaş , cinsiyet durumuna göre bana aktif olabileceğim bir şube teklif edilecek.Annem bir daha yer altına inmemi istemiyor.Açık ocağın kömürü bir kaç senelik damarlar derine iniyor.Ben müdürümden basit bir izin isterken dahi kırk takla atıyordum sanki vermeyecekler ben bu izni hak etmiyorum hayır ben hastalıktan bitap düşmeden hastaneye gitmek , vergi dairesinde ki işimi halletmek için izin isteyemem modundaydım.

İçimde hala kendimi yetersiz hissetme , kendime güvenmeme kalıntıları var.Amirlere karşı bu biraz daha artıyor ama çok yol kat ettim bir yılda.

Hayatta kendi bildiğimi yapacak cesaretim oldu ama yine de bunu bonus hakkı gibi kullandım.Çok ciddi motivasyonlarım olduğunda bunu yaptım.Birinin hep beni onaylamasını bekledim.Aferin kelimesini bekledim.Bu cevabı alabilmek için bazen aşırı fedakarlık gösterdim.

Zaman gösterdi ki hep iyi olmak yetmiyor o içimdeki pervasız bene ihtiyacım var.

Kendimi hikayelerde hep onurlu kaybeden olarak imgeledim , kıymeti sonradan anlaşılan ha hala kazanmak için her şeyi yapabilecek bir insan değilim ama bu süreçte okuduğum kitaplardan en önemlilerinden biri prensti.Makyavellist biri değilim ama kazanmak için iyi olan pek çok yol var.

Benim hikayem devam ediyor neredeyse bir yıla yaklaştı telkinleri dinlemeye başlamam.

Çekirdek inancı kesinlikle tavsiye ediyorum.

İçsel çatışma telkini muhakkak edinin eğer ki benim gibi olmadığı biri gibi yaşamak zorundaysanız.Devamlı baskı görmüşseniz , devamlı kendinizi kasan , rahat olamayan.

Çok cümleler yazabilirim ama bunlar özel şeyler ve neticede aynı yere çıkıyor.Bu telkin sizi olmak istediğiniz ya da olduğunuz ama toplum baskısı aile baskısı öğretmen baskısı altında olamadığınız size çeviriyor. Farkındalıklarınız artıyor.

Belki bu telkini uzun müddet dinleyip diğer telkinlere geçmeliyim çünkü başka telkinler acayip bir ağırlık yapıyor hele ki Ramazan ayında.Kafam taş gibi oluyor.Bu telkin en azından daha rahat uyumamı sağladı.