Alıntı:
Janer Nickli Üyeden Alıntı
 Ne onunla olur nede onsuz. Zaten onsuz olunca anlamsız oluyor. Az Önce ayrıldık. Mutsuzdum ama onsuz da yapamayacakmışım gibi geliyor. Gidişini izledim balkondan. Sigarayı bırakmıştım onun yüzünden içmeye tekrar başladım. Hemde bir tane falan da değil. Bir bardak kolayla 5 tane içebiliyorum. Gidişini belki döner diye izledim. Ayrılmak benim fikrimdi ve şuan bunun sonuçlarını yaşıyorum. Sevgim azaldı. Aşkım azaldı. Ama kıskanıyorum hala bunun üstesinden nasıl gelecem bilmiyorum. Mesela giderken iki erkek arkasında yürüyordu. Aradım rahatsız ediyorlar mı diye sordum. Ağlamaklı bir ses ile hayır dedi. Sherlock doğru söylüyor. Duygusallık beynin işlevlerini tam olarak yerine getirmesine engel oluyor. Senin sayende bende içimi döktüm. Bu arada bende çok özgürdüm ve benim özgürlüğümü kısıtlamıştı. Daha sonra alıştım ama . Gerçi yavaş yavaş alıştırdı. Umarım senin için en doğru kararı verirsin. |
Gerçekten çok üzüldüm .. evet onunlayken mutsuz oluyor, ama ayrılınca onsuz yaşayamayacak gibi hissediyoruz. beynimizde yüreğimizde savaş veriyoruz o kadar kötü durumki . bazen hayatım boyunca üzüleceğime 1 yıl aşk acısı çekeyim daha iyi diyorum. ama olmuyor yapamıyorum. üzüntünü şuan o kadar iyi anlıyorumki çok yaşadım çünkü. bizim yanlışımız sanırsam doğru insanı seviyor fakat yanlış zaman seçiyoruz.
