[Değişmek]

bu konuyu hortlatmış olucam ama yorumları okurken biraz sinirlendim öncelikle kimse bu arkadaşı anlamaya çalışmıyor çünkü oradaki kavga yazısına odaklanmışlar ve bu yazıyı görünce kavga kötü bişey yapmamalısın fikrini ortaya koyuyorlar diyorsunuzki herşeyi konuşarak ve şiddet kullanmadan çözün siz birisine şiddet uygulamassanız oda size birşey yapmaz mantığı ile yaşıyorsunuz malesef hayat bu kadar toz pembe değil ve insanlarda bu kadar iyi ve medeni değil bu kavga süreci ilk okulda başlıyor büyük balık küçük balığı yer kuralı doğduğumuz andan itibaren işliyor daha 2 yaşında bebeklerin bile birbirlerine vurmaya çalıştığını görmüşsünüzdür işte herşey burda değişiyor sessiz sakin olup karşındakinden korkan kişi hayatı boyunca kendini ezik hissetmeye mahkum olarak yaşıyor nedenmi çünkü aile ona kavgadan kaçmasını kavganın kötü bişey olduğunu sentezlezlemiş bunu kendimden biliyorum kavga etmeyi sevmem hatta nefret ederim kimseye zararım olmaz sessiz sakin biriyimdir ama birileri gelir inatla bana burmaya beni aşağılamaya başlar çünkü ben karşılık veremem çünkü ailemden öyle görmüşümdür beni aşağılayan kişileri kaç kere sözle uyardım bu davranışlarının nedenini sordum bu soruyu sorunca biran afallıyorlar çünkü nedenleri yok sadece eğlence ve kendi egolarını tatmin etmek için yapıyorlar ve tipine gıcık oldum canım sıkıldı vs.. gibi saçma sapan cevaplar veriyolar şuan lisedeyim ve aynı davranışları bana yapan insanlar burdada var bir arkadaş vardı daha lise1 de iken sürekli birilerine sataşıp duruyordu 1 yıl sonra bizim sınıfa yeni biri biri geldi bu herkese bulaşan tip onada bulaştı bu çocuk önce onu uyardı ama fayda etmedi sonra tekrar herkese vuran çocuk bu yeni gelen çocuğa yine vurdu ve çenesine yumruğu yedi şuan o herkese bulaşan çocuk bize hala vurmaya devam ediyor ama o yumruk yediği çocuğa yalakalık yapıyor peşinde dolaşıyor sonuç: herzaman sözler işe yaramaz bu dünyanın gerçeği istesende istemsende kendini ezdirmemek için bu şiddet yolunu kullanacaksın