Bir hafta sonra eşimin yanına başka bir şehire gideceğim. Tarığım burada arkadaşlarıyla beraber oturacak. Malesef böyle olmak zorunda. Yavrumu burada bırakmak durumundayım. Ona kahvaltı hazırlayamayacağım artık. Yanında olamayacağım. Yemeğini pişiremeyecek, düzenini sağlayamayacağım.
Fakat dualarım hep onlarla olacak. Hep dualarımı onlara kalkan yapacağım. " Allahım, Sen onları esirge, Allahım Sen yavrularımı koru. Onları iyilerle karşılaştır. Yeryüzünde onlara dost olacak sevgili kullarını yanlarına yoldaş olarak gönder. Sen onları iki cihanda aziz kıl. Sen onları iyilere önder kıl. Hayra vesile kıl onları. Kalplerini sevginle, haşyetinle muhabetinle doldur. Doldur ki yeryüzünde, yalnızlık çekmesinler. Bilsinler ki her nerede olurlarsa olsunlar, Sen daima onların yanındasın ve yardımın her daim yetişir. Yavrularım Sana emanet Allahım."
Allah her birinizi korusun ve esirgesin. Her şeye küsün herkese ama Allaha sırtınızı dönmeyin. Ondan ümit kesmeyin. Mutlaka size yeşerecek dallar verecektir. Mutlaka size sürpriz hediyeler hazırlamıştır. Buyurmuş ki yüce Mevlamız "Ben kulumun zannı üzereyim. Beni nasıl bilirse onunla öyle muamele ederim." Kalbimizi yoklayalım arkadaşlar. Bakalım Allahı nasıl biliyoruz? Ondan emin miyiz? Hepinize kolaylıklar diliyorum. Sevgimle kalın
IŞIK*