Alıntı:
Thanatos Nickli Üyeden Alıntı
 Ailem bana çocukken çok iyi davrandı... Abim ve ablamdan bile daha iyi korudular beni. Çok şükür ki ben bazı şeylerde ilerlemişsem bunda ailemin payı büyüktür. Aklıma gelen bir şey var sorunun ondan kaynaklı olduğunu düşünüyorum. İlkokul 8 deyken bir kıza aşık olmuştum.. Çocukluk aşkları işte hepinizin olmuştur. Benimde oldu ve sevmiştim işte... ama kız benim gözümün önünde zibidilerle yapmadığını bırakmamıştı...  :(( arkadaşlarım bile kızın arkasından atıp tutarlardı. ( terbiyesizce şeyler) Kızın gözü yükseklerdeydi benim gibi kendine güveni ayaklar altına alınmış birini ne yapardı ki ? Yakışıklı erkeklerin peşindeydi. Ve onlarda kızın haliyle. Benimle ancak 1 hafta arkadaş olmuştu. Onu gördükçe zoruma gidiyordu, kalbimde bir burkulma oluyordu... Bir gün ben yine bununla konuşmaya çaba sarfettim neden böyle davrandığın anlamak için "ben seninle muhattap olmadığım halde neden hala bana takıldın" dedi... Nasıl zoruma gitmişti anlatamam. Gariptir ki o yıldan sonra ben kime aşık olmuşsam yine kalbimde o burkulma hissi olur. Aynı o günlerde yaşadıklarımı tekrardan yaşarım... |
Önce düşüncelerini tespit edelim.
Kızın gözü yükseklerdeydi
benim gibi kendine güveni ayaklar altına alınmış biri
Yakışıklı erkeklerin peşindeydi