[Işıklı yol]

Birlikte alışverişe giderken, öncelikle anlaşma yaparız. Herkes sadece bir tek şey alacaktır, eğer aç gözlülük ederse ve olay çıkarırsa daha fazla şey almak adına o zaman o bir tek şeyden de mahrum olur. İlk Olarak onları oyuncak reyonuna götürürüm. Ellerindeki meblağ belli en fazla şu fiyatta olmalı çok pahalıysa alamayız. Bütçemizi aşmamak durumundayız. Bir kaç şey beğenirler tamam derim "şimdi bunları aklınızda tutun mağazayı gezelim belki daha güzel bir şey bulursunuz o zaman onu alır bundan vazgeçersiniz. Eğer gerçekten istiyorsanız da geri gelir alırsınız olur mu?" Kabul derler ve gezintimiz devam eder. En son ise onları kitap reyonuna götürürüm. Bilir misiniz insanoğlu peşin olanı ister mesela Allah bize sabredin cennetimi kazanın der ama bizler dünyayı cennete tercih ederiz. Neden? Çünkü sabredemeyiz peşin olana daha çok meylederiz. İşte onun gibi, en son kitap reyonuna gideriz çok az defa geriye dönüp o oyuncağı aldılar. Genelde kitabı tercih ettiler. Tabi onları oyundan mahrum etmemek adına bazen dönüp o oyuncağı da aldım onlara, iki kat mutlu oldular. Şimdi benim sevgili oğullarım azıcık şeyle mutlu olabilen ve elindekinin kıymetini bilen kişiler. Diyelim ki her istediklerini aldık, işte sonuç ortada doyumsuz ve saygısız bir nesil. Birbirini harcayan ve özür diliyorum 'satan' bir nesil. Hep daha güzelini bulduğunda elinde olanı çarçabuk geriye bırakan ve kolaylıkla kendi zevki için arkadaşını harcamaktan çekinmeyen bir nesil. Oysa vefayı öğretmeli yavrulara, kanaatkar olmayı, sevmeyi, sevilmeyi ve mutlu olmayı öğretmeli. Bir çiçekle bir kelebekle bir gülüşle bir öpücükle mutlu olabilmeli.Tabi ki istesin ve çalışsın aciz olmasın afedersiniz sünepe olmasın ama yine de kanaatkar olsun elinden gelenin en iyisi neyse onuda elde etsin elbette.