Ynt: yastayım arkadaşlar bir teselli Ölüm bir anda gelip elimizdekileri alan bir şey; ama yine de asla kayıp yoktur. Her kimi kaybedersek edelim onun mutlu olduğunu bilerek bizim de onun mutluluğu adına mutlu olmamız gerekir. Evet onu çok özleriz, ama sonra aslında zaten hep içimizde olduğunu ve hiç gitmeyeceğini farkederiz, daima yanımızdadır.
Fazlasını isteme konusu da doğru değil. Hepimiz daima en güzel, en mutlu yaşamları, daima daha fazlasını hakediyoruz; etrafımıza dikkatle bakıp elimizdekiler için de daima minnettar olmayı başarabilirsek daha fazlası da kendiliğinden gelecektir. Herkes daha fazlasını, daha iyisini daima hakeder... Sadece fazlasını isterken bugünü yaşamayı unutmamalıyız... Madem her an ölebiliriz, neden yaşamımızda bizi mutlu eden şeyleri farketmiyoruz, neden ufacık da olsa sevdiğimiz bir şeyler yapmıyoruz; ya da madem her an sevdiklerimizi kaybedebiliriz niye doya doya onlarla olmuyoruz, değil mi?
Ne olursa olsun daima hatırlamamız gerek: nasıl görünürse görünsün, asla kayıp yoktur. |