[cansuyu]

Gülmek; “Saf” denme riskini göze almaktır.

Ağlamak ise; “Duygusal” görünme riskini.

Birine yakınlaşmak; “Kendini kaptırma” riskini,

Duygularını açmak; “Kendini ortaya koyma” riskini,

Hayalleri ve düşünceleri sergilemek ise;

“Onları başkalarına kaptırma” riskini göze almaktır.

Sevmek; “Karşılık görememe” riskini…

Yaşamak ise; “Ölme” riskini göze almaktır.

Umutlanmak; “Hayal kırıklığına uğrama” riskini,

Çabalamak ise; “Başarısız olma” riskini göze almaktır…

Ama riskler yaşanmalıdır. Çünkü hayatımızın en büyük riski, hiç risk almamaktır. Hiç risk almayan kişi, belki acı ve üzüntülerden korunabilir; Ama Büyüyemez, sevemez, değişemez, hissedemez, öğrenemez. Garanti arayışlarıyla zincirlenmiş bir köle olarak yaşarken, bedelini; özgürlüğünü kaybederek öder. Sadece; riski göze alabilen kişi hürdür.

Leo Buscaglia