 Cevap: Yeterince iyi değilim...
Ne güzel anlatmışsınız. Kimlerimiz yaşamıştır bunları keşfetmiştir. Henüz keşfetmemiş olanlara da ışık olabilecek bir yazı. Yüreğinize sağlık. Evet bunlar yaşandı, yaşadık. Bunlar hala yaşanıyor ve ve tüm insanlar bilinçlenmedikçe yaşanmaya da devam edecek.
Ebeveyn olmak sorumluluk almak, çocuklara bakmak, büyütmek önemli ama bilinçli bireyler olarak her zaman ruh dünyalarınıda aynı titizlikle geliştirmeliyiz ki onlar bizim sıkıntılarımızı çekmeden çok daha kolay kendilerini tanısın ve potansiyellerini en üst derecede gerçekleştirsin. İşte amacımız bu.
Şimdilerde çevremdeki ebeveynlerde bunlara benzer cümleleri duyuyorum. Yüreğime bir ok gibi saplanıyor çünkü neye neden olduğunu tıpkı yukarıda anlattıklarınız gibi biliyorum. Ve bunu uygun bir dille de yakınımdaki kişiey anlatmaya çalışıyorum. Eğer çocuklar iletişimim varsa cümlelerimi çok büyük özenle seçerek ona da bu inancını olumlu yönde değiştirebilmesi için mutlaka bir şeyler söylüyorum.
Sonra her şey düzeldi gibi geliyor iki gün sonra hop eski tas eski hamam. Konuştuğunuz kişi aynen devam. Kocaman kızım ben daha yeni yaşadım buna benzer bir beyin yıkama cümlesi 2 hafta geçmedi üzerinden. Ama kabul etmediğimiz kalıplar da var şükürler olsun. Küçük de olsak kocaman insanlar da olsak neyi kabullendiğimiz neyi reddettiğimiz bizim varacağımız noktaları belirliyor.
Çocuk olmak bazen harika mucizeler de yaratmak demek. İçimizdeki çocuk bu yüzden değerli. Ve hayallerinin peşinden koşmak. Yalnız o çocuk bu olumsuz kalıpları dinlemeden hayalinin peşinde koşmaya başladığı zaman fark ettim de bu kez kendini mükkemmeliyetçiliğin kollarında buluyor. En iyisi olacağım derken kendini aşırı yorabiliyor. En iyisi olmalı onlara yanıldığını kanıtlamalı oysa kimseye hiç bir şey kanıtlamak zorunda değiliz ki biz. Olabildiğinin en iyi olmak her zaman ki çabamız. Elimizden geleni yaparız. Daha fazlası gereksiz yorar. Yoruyor. Her zaman yeterince iyi olmak dileğimizle. Yeterince iyi olmak mümkün özellikle de yeter miktarları kendimiz belirlediğimiz sürece.
Nereden alıp nerelere götürdü bu yazı beni. Teşekkürler, sevgiler. |