[Işıldayan Safir]

Merhabalar,

Önceden ben de hastalık gözüyle bakıyordum. Şuanda eşcinselliğin hastalık ve tedavi edilecek bir şey olduğu konusunda net bir fikrim yok. Kafamı kurcalayan başka sorular takip ediyor çünkü birbirini. Genel olarak psikoterapiye giderek kurtulduğunu söyleyen kişilerin toplum baskısı, statü kaygısı, dışlanma vb. endişeler sebebiyle hislerini gizleme eğilimine gittiğini düşünüyorum. Hastalıksa eğer bu konuda psikiyatristler yetersiz kalıyor demektir.

Belki de her şeyin seçim olmadığına inandığım nadir konulardan biridir. Bu bir eğilim. Çünkü kimse bunu seçmek istemezdi. Eşcinsel insanların başına gelen türlü türlü olay var. Burada konuşmaya gerek bile yok. Nasıl dışlandıklarını herkes biliyor. İnsanların üzerine bu kadar gidilmesini acımasızca buluyorum. Biz nasıl onları anlayamıyorsak emin olun onlarda bir kız bir erkekten nasıl hoşlanır onu anlamıyorlar. Onlar başkalarını nasıl kabul ediyorsa başkaları da onları onaylamasalar da öyle kabul etmeliler diye düşünüyorum.

Konuyu genelden özele indirgiyim. Arkadaşınla ilgili bazı sorular sormak istiyorum.

Arkadaşın eşcinsel olmaktan mutlu mu? Eşcinsel olduğu için üzülmesinin sebebi tam olarak nedir? Bu durumu istemiyor mu? Yoksa üzüntüsünün kaynağı dışlanmaktan korkmak mı? Bir de psikologa ya da herhangi bir psikiyatriste gitti mi? Gitmesi ve bir uzmanla görüşmesi iyi olur.

Telkin arayışından yola çıkarak değişmek istediği sonucuna ulaşmak mümkün. Ancak bunu hangi sebebe dayanarak yaptığı da önemli bence. Sen de ona destek olmalısın. Utanılacak bir şey değil. Hele ki hiçbir şey insan yaşamından kıymetli değil.

Telkinler hakkında detaylı bilgiyi Atakan beyden alabilirsin. Ararsan bilgilendirir seni.

Sevgiler.