Günaydın şöyle bir dolaşıp yine geldim.Bir kaçgündür günlüğüme yazmak içimden gelmedi .Bizim siteye ne oluyor ya bi bakıyorum bir yerde birileri tartışmış hepside sudan sebepler yok eskiler yenileri eleştiriyormuş yok şöyle böyle .Ben orucun birilerini tutuğu kanatine vardım .Canlarım ben bu siteye ilk girdiğim günden beri herkesten aynı ilgiyi gördüm ve şimdiye kadarda eski üye yeni üye ayrımı aramızda hiç yaşamadık.Herkes birbirine saygı duydu ve dilimiz döndüğünce birbirimizin yanında olduk .Ben hepinizi çok sevdim ve sizlerinde aynı duygular içinde olduğunuzu biliyorum .Bu bizler için çöl ortasında bir vaha oldu .Bizlere zaman zaman birtakım saldırılar oldu ama bizleri yıkamadılar.Birbirimize saygımızı yitirmeden eleştiri yapalım ve kendimize yapılmasından hoşlanmadığımızşeyleri yapmayalım .Bu ara herkes çok alıngan olmuş sakin olun ve düşünün .Bizler kendimizi geliştirmekle uğraşıyoruz ve bu tür davranışlar bizleri yavaşlatır .
Ben dün yine anneme gittim .Orada yine tartıştık bizim bakıcı sapıtmış onu hizaya soktuk sokuncaya kadar ne kafanede beyin bıraktı .Sonrada yemek yapma faslı enkaz halde eve geldim .İnsanlar senin iyi niyetini su istimal edip tepene çıkıyorlar.Biz onu idare ettikçe oda kendini birşey yapıyorum zannetti.dün o çıktığı kaf dağından aşağıya indi .Dün yorgunluğun yanında çaresizliğinde acısını yaşadım .Canım babam annem düştükçe çok kızıyor çünki eğer bir yeri kırılırsa en çok zorlanan babam olacak .Annemde kendini böyle aciz bir duruma düşürdüğü için çok kızdım.Artık kızgınlıklarımı bir yana bırakmalıyım biliyorum çünki kızgınlıklar benim pozitif enerjimle besleniyor .Buna son verip enerjimi daha faydalı birşeyler için kullanmak istiyorum .
Bizim pamuktan bahsedeyim birazda ben ona tehlike veye buna benzer isimler taktıkça odaha çok tehlikeli oluyordu .Bende ona önceleri inandırıcı gelmesede pamuk demeye kararverdim hatta kız kardeşime anneme bile söyledim onlarda şimdi dalga geçselerde pamuk diyorlar ve kadının yavaş yavaş huyumu değişiyor ne .Önüne ne yemek koysam yiyor .Televizyonun sesini eskisi kadar çok açmıyor .Ben olumlu düşündükçe onu bile yumuşatıp yaşanır hale getirebiliyorsam ne mutlu bana .
Bazen insanın çaresiz kaldığı zamanlar vardır ya dün böyle bir anında babmın verdiği yardımı o yorgunluğuma rağmen yerine ulaştırdım ve o kişinin yüzündeki mutluluğu gördüm .Bizler istemeyi bildiğimiz zaman mutlaka istediğimiz bize gelcektir.Dün kul bunalmayınca hızır ulaşmazmış sözüne bir kez daha şahit oldum .Bence insanlar bunalınca gönülden konsantre olarak istedikleri için dilekleri çabuk oluyor.Bizde bunalmadan isteklerimizi konsantre olarak gönülden isteyelim .Kendimiz için istediğimiz şeyelri başkaları içinde isteyecek kadar gönlümüzde yer açalım .
Hepimizin yolu aydınlık ve açık olsun ve hepimiz huzurla yaşayalım.
