gerçekten yaşayamadıklarımızı, korkularımızı, yaşayamadığımız pişmanlıklarımızı ne kadar güzel dile getirmiş Ahmet Altan.... ama şöyle bir durumda varki arkadaşlar türkiye gerçeğiii ne kadar istediğimiz gibi yaşamaya çalışsak da toplumun insanların bakış açısı çok önemli bu ülkede... benim şöyle bir durumum var ki ne yapacağımı bilemiyorum. biriyle görüşüyorumm ama ona güvenemiyorum aslında kendime güvenemiyorumm aşık olmaktan çook korkuyorumm, üzülmekten.. onun karşısında hep kendimi koruma altına alıyorumm, dikkate almıyorum çok fazla ama düşünceleri ve düşündükleri tamda benim düşüncelerimm.. bu konuda ne yapmalıyım herşeyi boşverip görüşmeye devammı etmeliyim yoksa yaşayamadıklarım için pişman olmayı sürdürmelimiyimm...
arkadaşlar düşüncelerinizi yazarsanız çokk memnun olurum.....