artık kendimi tanıyamaz hale geldim, önceden eşime ne kadar güvenirken, şimdi her attığı adımdan şüphelenir oldum, işin kötüsü kendimle de çelişir oldum, bi eklım ona ne kadar güvendiğimi asla böyle bişi olmayacağını söylerken, bi aklım şüpheye devam ediyo, hatta eşimin işyerinde bıraktığı arada kullandığı parfümünü üzerinde koklayıp kadın parfümüne benzetip artık ona güvenmediğimi, beni aldattığını ve boşanmak istediğimi söylemeye kadar vardırdım
şimdi ne kadar pişman olduğumu, onu çok sevdiğimi, ondan asla ayrılmak istemediğimi söylesem de biliyorum ki kırılan kalbini tamir edemiycem, kendimi bataklıkta çırpınıyomuş gibi ve de çırpındıkça da daha çok batıyomuş gibi görüyorum, bana noldu, bu durumdan nasıl kurtulurum, bu işin sonu nereye varacak bilmiyorum..
