[Alexandra]

Selamlar hepinize,
Bugün muhteşem geçecek bir haftanı ilk günü. İtiraf ediyorum, haftasonu gezmenin ucunu fazla kaçırdığım için zor uyandım. Biraz da omuzlarım tutulmuş gibiydi ama çok uzun orman gezileri yaptım. Deniz ve ormanın birleştiği noktalarda dolaştım. Suyla, toprakla, güneşle ve havayla bütünleştim, geldim. Üç gün üst üste güneşin denizin üzerinden kıpkırmızı batışını seyrettim.
Ben çocukluğumdan beri doğaya ve tüm canlılara hayranım. Dedelerimden geçen bir sevda bu bendeki. Deniz kıyısı kasabalarından geliyor dedelerimin soyları da, dolayısıyla denizi göremeyeceğim kentlerde içimi bir huzursuzluk kaplar. Çok şükür deniz kenarında yaşıyorum.
Hayalim bir tekne alıp kendime koskocaman bir ev yapabileceğim topraklara doğru yol almak. Bütün sevdiklerimin gelip benimle yaşayabileceği koskocaman, bembeyaz bir ev. Deniz kenarında, sırtını ormana yaslamış, rengarenk çiçeklerin içinde bir ev. Dostluk, sevgi, sağlık, huzur saçan ışıl ışıl bir yer... Tanrı misafirlerine kapısı sonuna kadar açık, kendi sbezelerimizi üretip, balık tutabileceğimiz bir yaşam hayal ediyorum.
Sadece hayal etmiyorum, gözlerimi kapıyorum, işte orada. Ben seni bekliyorum diye sesleniyor bana. Geçenlerde kuzenimle oturup uzun uzun detaylandırdık. Ben uyanıp penceremden dışarı baktığımda yunusları görebilmek istiyorum. Keyifle, huzur içinde yaşamak istiyorum. Az kaldı biliyorum. O günler çok yakın.
Ben gitmeye hazırım. Ben artık gitmeye hazırım. Işıl ışıl, pırıl pırıl bir hayata yelken açtım.
Bu senenin sonuna doğru güzel haberleri vereceğim.
Bunları yazarken aklıma seneler önce kazınmış bir şiir geldi, kimin olduğunu şimdi hatırlamıyorum, bu yazıyı size göndereyim, hemen bakacağım;

Bekle beni döneceğim, bütün gücünle bekle
bekle sarı yağmurla hüzün getirdiğinde,
bekle karda tipide, bekle bunaltırken sıcak
kimseler beklemezken bekle
bekle beni döneceğim...

Her okuduğumda, her anımda farklı algılayabildiğim şiirleri, yazıları okumaya bayılırım. Bu da onlardan biriymiş, ilk okumamın üzerinden belki yirmi yıl geçmiş ama hala zihnimde taptaze. Şimdi bana bambaşka bir kapıyı aralarken eşlik ediyor. Beynimin içinde kenarda köşede tozlanmış kimbilir başka neler var. Hepsini sizinle paylaşacağım arkadaşlar. Belki içinizden birine içinden bir cümle ışık olur.
Bir cümlenin beynimin içini aydınlattığı çok oldu. O bir cümleleri söyleyenleri saygıyla selamlıyorum.
Tecrübenin önünde saygıyla eğiliyorum.
Hepinize sevgiler