 Cevap: İmkanım olsaydı çocukluğumu değiştirebilseydim.
Bugün yine pazar.Sabah kalktığımda saat 05.30 du.Belki biraz daha erken.Geçen hafta pazar günü de yazmıştım.Ne yazdığıma bakmadım şu an.Bildiğim birşey var artık her günüm bir öncekinden daha güzel olmaya başladı.Azar azar bir mutluluk eklendiğini farketmemek mümkün değil günlerime.
Yeni yeni şeyler farkediyorum yaşantımda değişen.Bir anda farketmiyor insan da düşündükçe anlıyor.Mesela son bir haftadır kesintisiz uyuyorum ve kalktığımda dinlenmiş hissediyorum kendimi.Öylemiydi ya eskiden.Gecenin bir yarısı uyanır kalkıverirdim yataktan.Saat iki mi olur üçmü olur dört mü hiç belli olmazdı.Kalkar geçerdim bilgisayarın başına.Yapacak başka birşeymi var o saatte.Amaçsız dolasnır dururdum o site senin bu site benim.Yani uykum bir düzene girdi.Belki de uyurken sürekli telkinleri dinliyor olmamdan kaynaklanıyor.Bir gece keseyim dinlemeyi bakalım ne olacak diyorum kendi kendime,sonra,sonra vazgeçiyorum birden.Ne olur ne olmaz hazır birşeyler düzelirken çomak sokmak istemiyorum giden aracın tekerine ama bir tarafımda hep dürtüp duruyor içeriden hadi dene dene diye.Şimdilik erken diye düşünüyorum.Bir rutine binsin alışkanlık haline kural haline gelsin de o zaman deneyeceğim işallah.
Bunun dışında eskisi kadar huzursuz değil içim.Bugün affetme ile ilgili meditasyonu tekrarlamak istiyorum.Sanırım öğleden sonra olacak.
Sürekli olarak sitenin her yerini dolaşıp makaleleri,kitap alıntılarını,günlükleri okuyorum.Okudukça hoşuma gidiyor.Yalnızlığımdan kurtuluyorum.
Dikkat ediyorum iki Temmuz dan beri sadece alışveriş dışında dışarıya çıkmıyorum.Daha da ilginci buna ihtiyaç hissetmiyorum.Daha önceleri de çok dışarıda oyalanan birisi değildim ama fazla kapalı kaldığım zamanlar bunalırdım.Şimdilerde böyle kötü hissetmelerim yok.Bu da benim adıma güzel birşey.
Ay sonuna kadar sürekli ego ve suçluluk telkinlerini dinliyeceğim.Aysonundan sonra buradaki arkadaşlarımın tavsiyesine göre başka telkinlere geçeceğim veya yine devam edeceğim.
Genele baktığımda kendimi çok daha iyi hissediyorum.
Bir de şunu farkediyorum son günlerde;
Belki de tesadüftür bilemiyorum,dışarıya çıktığım zaman adres soran çok oluyor.Başkaları dururken bana niye soruyorlar diye düşünüyorum.Pazarda alışveriş ederken esnaflarla diyaloğum sanki değişti gibi.Onlarla artık gülerek konuştuğumu farkettim.Eskiden onlara kızardım.İnsanları kandırdıkları bozuk sebze meyveyi de verdikleri için ama artık bunları düşünmediğimi farkediyorum.Bu tarafı artık beni ilgilendirmiyormuş gibi yani.İlgilendirmiyor da aslında artık.
Böyle olunca onların da bana karşı davranışlarının farklı olduğunu farkediyorum.Normalde hiç tanımadığım kimseler.Mesela elimdeki küçük torbaları alıp hepsini büyük bir torbaya koyup "Böyle daha rahat taşırsın abi" demeleri hoş birşey.Ama bunlar olmazdı eskiden.Demek ki onlara nasıl negatif bir enerji veriyorduysam.
Böyle böyle küçük küçük ama bir araya gelince hoş görünen şeyler.
Gün geçtikçe okudukça daha ne kadar çok şey öğrenmem gerektiğini öğreniyorum.Bu site gerçekten bir derya.Oku oku bitmiyor.Zaten bitmesinde.
Birazdan olumlamalarımı yapacağım.
Bugünlük yazacaklarım bundan ibaret
İyiki varsınız
İyiki hepiniz hayatıma girdiniz.
Hepinize çok teşekkür ederim.
Lütfen beni affedin. |