hayalayaz

iyi yaptın geldin şu anda onlin sin
bak senin için problem olmayan şey beni ne hale getirdi anlatayım.tam sekiz yıldır sorunlarım yüzünden evden hatta odamdan dışarı çıkmıyorum.bunun bir buçuk yılı bi fiil yatak odamda duvarı seyretmekle geçti.oğlum üniversiteyi bitirip eve döndüğünde biraz silkelenmek ihtiyacı doğdu çünkü benim bu durumum onuda olumsuz etkiliyordu. doktora gitme imkanım olsaydı belki daha kolay atlatırdım maalesef bu imkan o günlerde yoktu şimdide yok . kendime biraz geldikten sonra kendi kendime, sorunlarım olduğunu ve bunlarla başetmek durumunda olduğumu kabul ettirdim.psikoloji kitapları okumaya başladım,bir nebze iyilik oluşmaya başladıktan sonra oğlum asla unutamayacağım bir fedakarlıkla bu pc yi topladı benim için,dışarı çıkmasamda insanlarla iletişim kurayım diye,aylarca pc yi açmaya cesaret edemedim,sanki insanlar pc açılır açılmaz üzerime geleceklerdi, sonrasında yine aylarca sitelerde yazmaya cesaret edmeden dolaştım,çocuğum bugün ben pcyi açmadan önce saatlerce ağladım,geri dönüş yaşamamak için tekrar o kabus günlere dönmemek için kendimi zorlayarak açtım.senin için çok önemsiz bu olay beni üç yıl geriye götürdü. lütfen otur ve düşün,senin için önemsiz olan bu durumun bir insanın hayatını nekadar ağır etkilediğini, eğer benim çocuğum dün gece seni bulsaydı, seni hiç kimse onun elinden alamazdı,(bunu seni tehdit etmek için söylemiyorum )bak senin için önemsiz olan bir şey ikinci bir insanı nasıl etkiledi, iyiki seni tanımıyoruz bizim hayatımızda asla yeriniz olmadı,seni yargılamadan önce anneni ve babanı yargılıyorum.çünkü bir insanın karekterinde anne ve babanın rolunun nekadar önemli olduğunu biliyorum.ben bu görevden ancak bir buçuk yıl ayrı kaldım ozaman dilimindede zaten çocuğum yanımda değildi. sana hayatta başarılar diliyorum.