teşekkür ederim... evet çok şükür kü kavuştum diplomam geç olsada
....şimdi yeniden başlıyor hayat.
bugün bir öfke patlaması yaşadım ama ne öfke patlaması çok kızdım birşeye ..hemen odama kapandım kimseyi incitmeyim diye yoksa %80-90 annme patlıyorum sonra telafisi güç durumlar yaşıyorum.çok üzüldüm ağzımdan bir sürü kötü düşünceler geçti ..sonra durdum ben yine bir bumerang gönderiyordum hayata...sustum nefes egzersizi yaptım ve hayatımda bana geri dönmesini isteyeceğim şeyleri sıraladım.öfkeliyken ne kadar değersiz olduğumu yaptığım hatanın aptalca olduğunu ve sonsuza kadar bunun cezasını çekeceğimi düşünüp sıralıyordum.(öyle olmadığımı biliyorum ama işte o sırada aklımdan geçen bana hisettirilen oydu)hayatın benden aldıklarını neresine sokacağını merak ediyordum..şuan başıma gelen hoşuma gitmeyen herşey ödenmesi gereken bedeldi.yaptığım tüm hatalar ve tüüm bana yapılan hatalar üşüşdüler.zaten komün halinde yaşıyorlar kötü tüm hisler.tek takılmıyor hüzün denilen duygu.biri geldimi umutsuzluk,değersizlik güvenszlik...vs hepsi ardarda geliveriyor. hiçbirşey düzelmeyecek bir daha asla......vs diye düşünürken okuduğum kitaplar ve burda paylaşılan yazılar aklıma geldi.hayata bana geri dönecek hisleri ve olayları sıralıyordum ama bana gelmesini asla istemeyeceğim olanları.hiçbirşey düşünmeden ağladım sadece.bayağı iyi geldi..aklımdan birşeyler geçirmeden ağladım zaten durduramıyordum bari tadını çıkarayım dedım kısmadım sesimi tabiri yerindeyse avazım cıktıgı kadar ağladım.tadını çıkardım.sonra beni iyi adaletli bir dünyada olduğumu hisettiren bana güven veren şeyi yaptım.onu okurken uyuyakalmışım.uyandığımda hayal ablacıgımın meditasyonunu yaptım.beni üzen olay olduğu gibi duruyor ama bana zarar veremıyor izin vermiyorum.hala affedemedim kendimi bu patlamalar bu yüzden oluyor.hala suçluluk duygum içimde biliyorum kabul ediyorum varlığını.herkesi herşeyi affettim...zamn gelecek kendimide affedeceğim .