 Cevap: fatamorgana'nın günlüğü
Bundan 1 ay öncesine kadar şöyle düşünürdüm:
Olmasını istediğim bir kaç şey vardı. Bunlar olduğu takdirde istediğim hayatı yaşayacaktım. Fakat çaba anlamında hiçbirşey yapmıyordum. Mutlu olmak için çaba sarfetmiyordum. Hedeflerimi gerçekleştirmek için hiçbir şey yapmıyordum. Kendimi çevreme karşı doğru ifadebilmek için çaba göstermiyordum. Sağlığıma ve dış görünüşüme bile özen göstermiyordum. İsteklerime saplanıp kalmıştım. Nasıl olsa isteklerim gerçekleşince mutlu olucaktım. Bütün bunları da o zaman yapacaktım. Hayat birşekilde akıp gidiyordu. Hiç bir zaman boş kalmıyordum. Sosyal faaliyetlerim oldukça fazlaydı. Fakat bütün bu yaptıklarım hobi, zevk için bile olsa; bunları sorumluluk olarak görüyordum.Heyecan yoktu. Mutluluk yoktu.
Düşündüm. Yaptığım tek şey beklemekti.Yerimde sayıyordum. Zaman su gibi akıp gidiyordu. Ben hala, hiç çaba göstermeden o güzel mucizelerin olmasını bekliyordum. Bir yandan da geçen zamana üzülüyordum.
Ama artık o defter kapandı. Bi daha asla açmam..
Geçmişi boşveriyorum. Geçmişle ilgili olarak kendimi de herkesi affediyorum. Geçen zamana üzülmüyorum. Ben bu değişimi tam da doğru zamanda yaşıyorum..
MUTLUYUM... |