[pinnko]

Merto Nickli Üyeden Alıntı

Doğru insan değil, doğru ilişki vardır .....
Şöyleki; çok seviyorsan sevginde erirsin ve ortada sen yada o kalmaz.

Aşk bir sonuç değil süreçtir....
Dolayısıyla başlangıçta aşık olduğunu düşünmek zaten kendini kandırmaktır.

"İlişkileri besleyen sevgidir; Sevgide; minnettarlık, sevecenlik ve birlik duygusu vardır....
Eğer bu üç duyguyu hissediyorsan seviyorsun demektir"

Bu ilk cümleye katılıyorum.
Doğru bakış açısı,doğru davranış ve kendimizdeki doğru kişi olma çabası.
Bence hareket noktamız kendimiz ve hayattan beklentilerimiz olmalı.

Hayatı başarılı bir şekilde yaşamak için,hayatta ne yapmak istiyoruz?

Nasıl bir insan ve nasıl bir beraberlik?

Ben kendim birlikte yaşanılır ve katlanılır bir insan olmak için ne kadar çaba
gösteriyorum?

Ben,benimle aynı özelliklere sahip birini nasıl değerlendirirdim?

Ben,birlikte olduğum insana yaşama sevinci mi veriyorum?

Ben,birlikte olduğum insana güven ve huzur veriyormuyum?

Günlük,ortak/özel yaşamımızda duygusal doyum ve geleceğe güven duymasını sağlıyormuyum?

Şimdi sadece sevgi'ye endekslemek değilde,şunu söylemiş bir filozof.

Başlarken saygı ile başlar,sevgi iki adım ilerisinde bekler.
Sevgiye ulaşman için,saygı yolunda yürümen gerek sevgi biraz uzağındadır.
Bu mealde bir sözdü.

Son olarak güzel bir söz duymuştum.Şöyle diyordu;

'' Hayatım boyunca her sabah,sana gurur vereceğim.''



Uzun oldu farkındayım.
'' Doğru insan? '' Bu soru bence en son sorulmalı.
Evet,evet sorulmalı 'ama ve fakat' en son sorulmalı.