Katılıyorum, çok uzun süre stres altında kalmışızdır veya sinirlerimiz gerilmiştir, ağlar rahatlarız ama genellikle kendimize acıdığımız için ağlıyoruz. Bu da hiç rahatlatıcı olmuyor. Hatta ben kendime acıma durumunu alışkanlık haline getirip her fırsatta ağlamaya başlamıştım ki, bunu farkettiğim anda değiştim. Kafamda yaşamadığım kendimi acındıracak senaryolar kurup kendi kendime ağlıyordum:D Artık ağlamaya başlarken bile neden ağlıyorum, kendime acıdığım için mi? diye düşündüğümde duruveriyor kendiliğinden. Bu kadar farkındalık da iyi midir bilmiyorum ama
