[ohbeee]

varlığımızın karşısında ne var? diye soruyorum son zamanlar kendime, galiba gerilimim düştüğü için sorabiliyorum, varlığımızın karşısında başka insanların varolduğu şeklindeki yanlış algı kişiliğimizdeki biçok şeyin yanlış yapılanmasına sebep oluyor bence, varlığımızın karşısında Rabbimiz var, başkaları, başkalarının hayatları, beklentileri, düşünceleri ve bunların binlerce yüzbinlerce bileşeni yok, ben böyle anlıyor ve düşünüyorum, çünkü varlığımızın karşısında adalet sahibi, adaletle muamele ede yaratıcımız değilde, kendi kişisel özelliklerine göre hareket eden birisi, birileri, onların düşünce ürünleri olunca hayat içinden çıkılmaz bi hal alıyor, kontrol kaybediliyor, bi parçası olduklarımızı varlığımızın karşısında, karşı kutupta kabul edip değerlendirince onları affetmek de zorlaşıyor, son söz; bir parçasıyız o büyük kalabalığın(onları tehlike olarak algılamamalı, onların varlıkları, sahip oldukları bizim için bi gerilim oluşturmamalı) ve yaptıklarımız yapmamız gerekenlerle "enazından" ilgili değilse "niye huzurlu(ben huzuru "kendini gelecek için güvende ve tam hissetme hali" şeklinde anlıyorum) değilim" sorusunu kendimize boşu boşuna sormayalım.