benim de evde birarada beslemem gereken iki varlık vardı.sevgili kuşum ve manyak kedim.ben üstelik kuşumu kafesin üstünde oturmaya alıştırmıştım.kafese sokunca avazı çıktığı kadar bağırıyordu.kaç kere kedimin ağzından kapmışlığım var allah bilir .sonra birgün benim evde olmadığım bir gün babam saolsun camı açık bırakıp gitmiş.bizim azmanında isteyipte bulamadığı fırsat tabi.eve geldim akşama geriye sadece kanatları kalmış
çok sinirlendim tabi bizim azmana.babam ben gelmeden sinirinden tekmelemiş bizimkini.bende o sinirle bulsam bir iki tanede ben patlatıcam.açtım kapıyı bir baktım kapıda ama nasıl bakıyor suratıma
özür dilerim kuşunu yediğim için ama ben bir kediyim der gibiydi.dayanamadım aldım kucağıma sevdim haylazı.
umarım senin civcivler sabahı görür