| nurhanza Nickli Üyeden Alıntı
iyice ufakken yazık bu çocuğun annesi yok, baba zaten alkolik, gariban bunlar, ama kızın maşallahı var kafalı çocuk( ne demekse), biraz büyüyünce bak başının çaresine, para isteme, ne halin varsa gör, ergenliğe girince, anası kaçmıştı zaten sağlam pabuç değil, anan neydiki sen ne olucan, afedersiniz açıkça buraya sürekli sarfedilen sözü yazamayacağım, kendimi erkek gibi görmeye o zamanlarda başladım, süslenip kırıtırsam, bir erkekle konuşursam, mazallah, bakarım başımın çaresine, hem okurum kafalıyım yaaa, hem çalışırım, atölyelerde az ezilmedim, hele yediğim dayaklar fizana gider heralde, solcu olmak, aydın olmak çok okumak, aileyle değil sistemle uğraşmak gerek diye yerleştirdim kafama, okuldaki arkadaşlarımın desteği hep oldu, hala sevgiyle kucaklaştığım çok değerli okumuş, arkadaşlarım olduğu için şanslıyım derim, hepsini ben seçtim, ailemi seçemedim, baskı ve şiddetle boğuşurken, ağaçlar hayvanlar ve dostlara sarıldım, müziğe sarıldım, özgün müzik yol gösterici oldu, kitaplar okumak, kurtarıcım oldu, ama dayak yememe engel olmadı, malesef kötü sözler duymamada engel olamadı, sadece hayatı sevmemi başka bir dünya mümkün inancımı korudu ve sağlamlaştırdı, bu da birşey, ama pisimbat kızma bana, kemikleşmiş bir yapıya belkide yaşadıklarım sebep oldu, bırak işi gücü hayatını yaşa, kendine zaman ayır, işte bunları yapabilsem taşıyabildiğimden fazla yük verdiler omuzlarıma, şimdi o yükü nasıl indireceğim bilmiyorum, işin kötüsü kendimi koruyabilmek için yalnızlaştım, yaaaaaaa işte böyleeee bitmez bu hikaye ben eşek oldukça sırtıma daha ağır yük koyacaklar biliyorum, indirsem gene kötü, ay sıkılıdım yazarken bile, amaaa ben çok yetenekliyim evelallah elimden her iş gelir, bakarım başımın çaresine, çıkarım bir ağacın tepesine dalga geçerim hayatla, karamelli dondurmamı yerim |