[ismira]

Arkadaşlar, hep unutuyorum, "Hoop-arın yöntemi" ile ilgili bir kaç anımdan söz edeyim bu arada;

- Geçenlerde, İzmir'e uzak bir şehirde, devlet dairelerinden birinde, sabah, saati belli bir iş için otobüsle yola çıktım akşamdan. Yolda uyumuşum. Bir ara karanlığın içinden önümüzdeki bir kamyonun refakatiyle yavaş yavaş ilerlediğimizi farkettim yarım yamalak. Otobüsün lambaları arızalanmış, Konya'da aktarma yaptık. Fakat bu şekilde mümkün değil, saatinde olamam gideceğim yerde... Başladım hoop-arın'a...
Varış noktama iki kilometre kala, haydaa yarım saatlik mola. Fakat kalkmakta olan bir otobüse aktardı beni kaptan... Bir saatlik gecikmeyle ulaştım hedefe... İşi bekletmişler benim için...

- Dönüyorum aynı yoldan, otobüsteyim. Ön koltukta oturan adam açmış bir poşet, 'çıt! çıt! çıt!' çekirdek yiyor. Kafayı yiycem... Adamı uyarmak üzereyken aklıma geldi, hoop-arın'a başladım( deniyorum kendimce) daha bir kaç tekrar etmişken bizim sihirli dörtlüyü... Adam sakince topladı poşetini, kaldırdı ve inene kadar bir daha yok!

- Tapu dairesinde işim var, nasıl kalabalık!.. Nöbetçi memura meramımı söyledim, bir kayıt kontrol edeceğim. 'Tapu yanınızda mı?' dedi, 'hayır' dedim. Eğer yanımda olsaymış, oradan bir şeye bakıp kolay bulurmuş. Bu durumda sıra beklemeliymişim, zaten iki memur birden kaybolmuş ortalıktan, kimse yokmuş bilgisayardan bakacak... Offf!... Buldum! Hoop-arın'a başladım oradan uzaklaşmadan. Arka tarafa gitmekte olan memur, yavaşça geri döndü, direk önüme geldi ve bankonun üzerindeki not kağıdımı aldı, bilgisayarın başına geçti, oradan bulduğu bilgiyle, bana lazım olan defteri getirip önüme açtı. Ben de bilgiye ulaştım Ama durun! Gitmeden önce de iki nokta yapmıştım, kaydın benim istediğim şekilde olması için ve o da... isabet!